Overachievers Revisited

• Może 20, 2024

Jakiś czas temu napisałem recenzję książki The Overachievers: The Secret Lives of Driven Kids Alexandra Robbins. Wspomniałem wtedy, że jestem jedną z córek mojej własnej córki. Kierowana przez nieznaną mi siłę wierzy, że musi osiągnąć „doskonałość” w prawie wszystkim, czego próbuje. Dopiero po tym, jak jej postawa osiągania nadmiernych osiągnięć spowodowała u niej fizyczne objawy stresu (gasteopareza i refluks), zaczęła rozumieć żniwo, jakie jej nadwyrężająca natura mogłaby przyjąć na swoje ciało i życie, gdyby nie opanowała go.

Spędziłem ten tydzień z 30 nastolatkami z różnych stanów na południowym wschodzie. Pomagam w programie letnim mającym na celu zapoznanie uczniów szkół średnich z różnymi osiągnięciami w różnych dziedzinach biznesu i wzbudzenie zainteresowania uczęszczaniem do szkół biznesu. Wszyscy ci studenci mają wyjątkowo wysokie wyniki SAT, niesamowite GPA i zajmują miejsce w pierwszej 5 procent swojej klasie. Mają wybitne listy nagród akademickich, zajęć pozalekcyjnych i niewiarygodnych celów. Są w większości uprzejmi i dobrze wychowani. Pochodzą z różnych środowisk społeczno-ekonomicznych, ale łączy ich dwie rzeczy: wszyscy mają wsparcie swoich rodzin… i że wszyscy są napędzani przez jakąś siłę w swoim życiu, aby być nadrzędnymi. Program pozwala im uczestniczyć w kilku zajęciach biznesowych, uczestniczyć w zajęciach na terenie kampusu i wokół niego, a także pracować nad projektem w zespołach o nagrody pieniężne. Ponadto osoby, które ukończą program, mogą ubiegać się o stypendia finansowane z programu.

Obserwowałem ich w zeszłym tygodniu, aby zobaczyć, jak poradzili sobie z tą nadrzędną naturą, która zapewniła im nagrody, które zgromadzili do tej pory. Niektóre z nich mają dobrze kontrolowaną swoją nadrzędną naturę. Patrzyłem, jak młody dżentelmen używa medytacji za każdym razem, gdy czuje, że traci kontrolę nad swoją sytuacją. Zatrzymałby się, medytował i powrócił do spokojnej i kontrolowanej osoby, gotowej stawić czoła wyzwaniom. Widziałem, jak młoda kobieta używa humoru, aby osiągnąć równowagę dla siebie. Gdy jej zespół stał się zbyt intensywny, żartowała sobie lub żartowała sobie, aby przywrócić sytuację do właściwej perspektywy. To ci, którzy nauczyli się, że ich sukces musi być łagodzony chwilami czystej przyjemności w życiu. Są to ci, którzy nie tylko osiągną nadwyżkę, ale będą cieszyć się życiem, gdy to robią.

Inni nie mają tyle szczęścia. Chociaż są zdecydowanie nadrzędni i zdecydowanie odnoszą sukcesy w swoich zadaniach, jeszcze nie nauczyli się równoważyć dążenia do sukcesu z przyjemnościami życia. To są te, o które się martwię. Jedna młoda dama zdecydowanie podkreślała, że ​​trzy dni to za mało czasu na zarządzanie przydzielonym projektem. Skarżyła się, gdy musiała zaprzestać pracy nad swoim projektem, aby wziąć udział w trzydziestominutowej, zorientowanej na zabawę sesji, mającej na celu przerwę od projektu i zarobienie gotówki. Kiedy przypomniałem jej zespołowi, że mają się dobrze bawić, przewróciła oczami i wymamrotała coś pod nosem, co sprawiło, że byłem nierealny. Zasugerowała nawet ulepszenie programu: wytnij „zabawne” wydarzenia, aby mogli poważniej potraktować swój projekt.

Siły napędowe stojące za tymi nastolatkami dążącymi do osiągnięcia zbyt dużej liczby są liczne. Niektórzy są ich rodzicami - z różnych powodów, w tym z ukończenia studiów, dumy rodzinnej (lub wstydu) oraz potrzeby udowodnienia, że ​​ich potomstwo jest lepsze niż Jonesa. Dla niektórych jest to cień rodzeństwa, kuzyna lub rodzica, który „zawiódł”, że próbują uciec. Dla innych siła jest wewnętrzna i jest ich własnym wytworem. Bez względu na źródło muszą nauczyć się je kontrolować, aby ich życie nie polegało tylko na sukcesach (lub porażkach), które kumulują. Życie to nie tylko wyróżnienia, ale także podróż. Jeśli jesteś tak zajęty próbą przejścia z punktu A do punktu B, tracisz po drodze tysiące niesamowitych, fascynujących i satysfakcjonujących doświadczeń. Czasami poboczna podróż ma większy wpływ niż miejsce docelowe.

Studiując własne dzieci i nastolatki, pamiętajcie, że chociaż nie ma nic złego w popędzie, ambicji i sukcesie, nie jest to jedyny aspekt życia, który jest ważny i satysfakcjonujący. Naucz ich, jak odpoczywać, cieszyć się prostymi rzeczami w życiu i czerpać przyjemność z prostego życia.

Instrukcje Wideo: MondaysW/Mikey&Murf: OverAchieving Or Playoff Team? Roster Review | PACKERS PREVIEW (Może 2024).