Dokładna replika figurki mojej wyobraźni

• Kwiecień 25, 2024

Elizabeth McCracken otwiera książkę „Dokładna replika figury mojej wyobraźni”, mówiąc o kobiecie, którą poznała podczas podpisywania książki. Syn kobiety umarł, a McCracken pisze, że uznała ją za „niepokojącą”. Napisała: „Wydawało mi się to najsmutniejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek słyszałem, zanim wiedziałem, jak to się potoczy”.

W książce nie chodzi o poronienie, ale raczej wspomnienie doświadczenia autora z martwym porodem. Jest to zdecydowanie książka, którą warto przeczytać. Wiele emocji związanych z szokiem i stratą po stracie dziecka jest bardzo podobnych. Myślę, że warto również usłyszeć, jak inni ludzie przetwarzali swój żal, szczególnie w podobnych, jeśli nie dokładnych okolicznościach.

McCracken pisze „to najszczęśliwsza historia na świecie z najsmutniejszym zakończeniem”. To mnie naprawdę uderzyło. Wiem, że w ten sposób mógłbym łatwo opisać moje poronienia i utratę córki. Następnie opowiada historię o tym, jak niespodziewanie się zakochała i wyszła za mąż; rzecz, o której myślała, że ​​nigdy się nie wydarzy. Ona i jej mąż (obaj pisarze) podróżowali i pisali.

Duża część tej historii rozgrywa się we Francji, w której wówczas mieszkali. Co ciekawe, mówi, że cały kraj jest dla niej rozpieszczany. Pisze, że pamięta tylko przelotne słowa po francusku i to, że nigdy nie wróci. Kiedy odczuwasz tego rodzaju utratę, myślę, że dość powszechne jest niszczenie przyziemnych, codziennych wydarzeń lub miejsc z powodu ich związku z utratą.

Pisze, że jest nastolatką w Bostonie i że mężczyzna w metrze podaje jej kartę z napisem „JESTEM DEAF”. Pisze, że chciałaby mieć wydrukowany stos kart wyjaśniający, że jej pierwsze dziecko było martwe. Wtedy ludzie by się dowiedzieli, ale nie będzie musiała wyjaśniać. Wiem, że też tak się czułem. Chcę, żeby ludzie znali moją historię i zwykle nie mam nic przeciwko jej opowiadaniu, ale wiem, że niektórzy ludzie czują się niekomfortowo.

Książka jest dobrze napisana i oddaje oczywisty żal autora w poruszającej prozie. Następnie opisuje szczegółowo swoją kolejną ciążę. Opisuje uczucie, które wielu z nas odczuwa przy następnych ciążach po utracie nadziei, ale jeszcze nadziei; chcieć, żeby wszystko było w porządku, ale wiedząc, że nie każda ciąża kończy się zdrowym dzieckiem. .

Instrukcje Wideo: Barbie, Made to move, Mattel (Kwiecień 2024).