Pomóż członkowi rodziny / przyjacielowi poradzić sobie z utratą wzroku!

• Kwiecień 19, 2024

Gdy członek rodziny lub przyjaciel doświadcza utraty wzroku, wydarzenie to wpływa na każdego członka rodziny i pokrewnych przyjaciół. Jak możesz pomóc członkowi rodziny / przyjacielowi poradzić sobie z utratą wzroku?


Opis tego, jak czułem się z utratą wzroku przed treningiem:

Osoba zajmująca się utratą wzroku czuje, że świat przewrócił się do góry nogami. Separacja, izolacja i poczucie zagubienia wyprzedzają osobę. Myśl o utracie wzroku wywołuje uczucie przytłaczania, duszę rozpalającą strach i bezradność. Osoba musi nauczyć się dokonywać zmian, poprawek i nauczyć się wyjątkowej cierpliwości. Osoba musi pomyśleć o każdym zadaniu przed wykonaniem zadania, a myślenie o każdym zadaniu powoduje frustrację. Rozwój wyjątkowej cierpliwości ma kluczowe znaczenie dla sukcesu. Osoba musi nauczyć się akceptować wiele porażek, zanim dojdzie do sukcesu. Z powodu liczby niepowodzeń, których doświadcza dana osoba, prawidłowe wykonywanie prostych zadań (codzienne czynności, które widzą ludzie bez myślenia) stają się źródłem wielkiej satysfakcji i dumy z siebie. Członkowie rodziny muszą zrozumieć nagrodę, jaką osoba niedowidząca otrzymuje za wykonywanie prostych zadań, zanim zrozumieją, dlaczego przyjęcie postawy „pozwól mi to zrobić” nie pomaga.


Porada zdrowego rozsądku - „czyny i nie”:

Do's:

1. Porozmawiaj z innymi osobami z niepełnosprawnym wzrokowo członkiem rodziny lub przyjacielem - dowiedz się, jakie techniki działają dla nich.

2. Weź udział w spotkaniach informacyjnych lub dołącz do wspierającej grupy - Wiedza to potęga

3. Wykonaj własny eksperyment - kup i noś parę zasłon na kilka godzin. Wkrótce zrozumiesz uczucie do góry nogami i trudność wykonywania prostych zadań bez wzroku. Zwróć uwagę na ilość czasu poświęconego na myślenie o zadaniu i ilość cierpliwości potrzebnej do sukcesu (policz ile razy się nie powiedzie, zanim poprawnie wykonasz zadanie). Pamiętaj o poczuciu satysfakcji i dumie z prawidłowego wykonania zadania.

4. Zdobądź wiedzę na temat konkretnego stanu widzenia członka rodziny lub przyjaciela. Dowiedz się jak najwięcej, a następnie możesz zadawać kompetentne pytania, aby pomóc osobom niedowidzącym mówić o stanie wzroku. Pamiętaj, że osoba może nie być gotowa do rozmowy - bądź cierpliwy!

5. Noszenie cienia snu; spróbuj zadań takich jak; uwodzenie - prysznic, opatrunek do golenia, mycie zębów i jedzenie. Doświadcz jedzenia bez wzroku - pomaga zrozumieć umiejętności potrzebne osobie niedowidzącej do jedzenia w miejscach publicznych bez zawstydzenia i tego, jak przerażające jest jedzenie w miejscach publicznych. Dowiedz się, jak udzielać wskazówek za pomocą tarczy zegara, aby pomóc osobie niedowidzącej wizualizować lokalizację jedzenia na talerzu. Wyobraź sobie jedzenie przed członkami rodziny, nie wspominając o nieznajomych lub w nieznanym miejscu.

6. Ćwicz używanie białej laski wewnątrz i na zewnątrz domu - zapewnia zrozumienie ilości odwagi potrzebnej do nauki technik podróżowania trzciną. Szybko rozumiesz, jak ważny jest wspierający członek rodziny lub przyjaciel dla osoby niedowidzącej pracującej nad odzyskaniem niezależności.

7. Ćwicz z innymi technikami przewodnika dla innych członków rodziny, takimi jak technika prowadzenia łokcia - wspaniale jest mieć członka rodziny, który chce pomóc, ale nie jest tak wspaniale, gdy wpadnie na framugę drzwi, nie informuj o nadchodzących krokach lub niech zamykają się otwarte drzwi. Nauczenie się dawać dobre wskazówki, a następnie ćwiczyć, jest o wiele lepszym przewodnikiem. Ponadto osoba niedowidząca czuje się znacznie bardziej komfortowo i bezpiecznie.


Nie:

1. Nigdy nie żartuj z utraty wzroku; nauka śmiechu z utraty wzroku wymaga dojrzałości i czasu. Dobra zasada - tylko żart o widzeniu, gdy osoba niedowidząca opowiada pierwszy żart lub mówi komicznie. Potrzebowałem czasu, aby osiągnąć śmiech z utratą wzroku.

2. Staraj się nie stać się członkiem rodziny lub przyjacielem „pozwól mi to zrobić” - pozwól osobie niedowidzącej poprosić o pomoc - bądź cierpliwy, cicho nadzoruj i uważaj na niebezpieczne lub niebezpieczeństwa napotkane podczas wykonywania zadania.

3. Nigdy nie poniżaj, nie zawstydzaj, nie oceniaj ani nie czuj się niegodny, chwytając, ciągnąc lub popychając osobę z dysfunkcją wzroku - zawsze pytaj przed udzieleniem pomocy

4. Nie zapominaj, że osoba może stracić wzrok, ale mózg i mięśnie nadal działają tak samo, inteligencja i siła nie zmniejszają się wraz z utratą wzroku. Potrzebujemy pomocy, ale nadal możemy myśleć, podnosić, nosić i wykonywać inne czynności przed utratą wzroku.

„Każdy jest geniuszem.Ale jeśli osądzisz rybę pod kątem jej zdolności wspinania się na drzewo, przeżyje całe swoje życie, wierząc, że jest głupie. ” –Einstein

Powiedział pełne usta! Dziękuje za przeczytanie!

Instrukcje Wideo: ŻAŁOBA - opłakać, aby pójść dalej (Kwiecień 2024).