Rzęsistkowica

• Kwiecień 18, 2024

Rzęsistkowica jest najczęstszą, niewirusową infekcją przenoszoną drogą płciową w USA i dość powszechną na całym świecie. Wiele kobiet ma tę infekcję i nawet nie wie! W tym artykule opisano tego niezwykłego pasożyta i jego leczenie, a także wyjaśniono znaczenie natychmiastowego leczenia.


Rzęsistkowica, zwana także Trich, jest najczęstszą infekcją niewirusową przenoszoną drogą płciową w Stanach Zjednoczonych. Jest także trzecią najczęstszą przyczyną infekcji narządów płciowych i podobnie jak pozostałe 2, nie powoduje długoterminowej szkody. Podobnie jak w przypadku innych przyczyn, objawy zwykle skłaniają kobiety do szukania opieki. Ponadto ten patogen jest bardziej podstępny i odporny, co sprawia, że ​​pełna eliminacja jest trudna.

Ta infekcja została po raz pierwszy opisana w 1836 roku, ale skuteczne leczenie zostało odkryte dopiero ponad sto lat później. Organizmem sprawczym jest Trichomonas, pierwotniak pasożytniczy, którego jedynym żywicielem jest człowiek. Znajduje się w dolnych drogach płciowych zarówno mężczyzn, jak i kobiet, w tym w cewce moczowej i jest skutecznie przenoszony podczas stosunku. Jest w stanie przetrwać godzinami w wydalonym moczu lub innym płynie ustrojowym oraz na zabrudzonych ręcznikach lub bieliźnie używanych przez zarażone kobiety. Ale transmisja tymi drogami jest możliwa, ale mało prawdopodobna.

Typowe objawy to obfite wydzielanie nieprzyjemnych zapachów, które mogą mieć różne kolory: przezroczysty, biały, szary i zielony. Klasyczny wygląd to pienista szarawo-zielona wydzielina. Inne objawy mogą obejmować swędzenie, ból przy oddawaniu moczu, częste oddawanie moczu, pilne oddawanie moczu, ból podczas stosunku, a nawet dyskomfort w dolnej części brzucha. Rozwinięcie objawów po ekspozycji może zająć od kilku dni do kilku tygodni, a ponad 70% ludzi nigdy nie rozwija żadnych objawów. Przyczynia się to do ciągłego przenoszenia, a nawet przewlekłej inwazji trwającej lata, a nawet dekady.

Wiele kobiet przedstawia się lekarzom, skarżąc się na objawy, które mogą prowadzić do wykrycia. Niektórzy lekarze przeprowadzają rutynowe kontrole tej infekcji, ponieważ wiedzą, że może ona występować bez powodowania problemów. Chociaż ta infekcja na ogół nie powoduje bezpośredniej szkody, jest mądra na to, aby ją wyleczyć i leczyć. Może zwiększać szybkość przenoszenia innych poważnych zakażeń u narażonych kobiet i jest związany z porodem przedwczesnym, przedwczesnym pęknięciem błon i niemowlętami o niskiej masie urodzeniowej u kobiet zarażonych podczas ciąży.

Diagnozę można łatwo ustalić za pomocą szeregu łatwo dostępnych testów. Montaż na mokro jest najstarszą i łatwiej dostępną metodą. Polega na pobraniu małej próbki wydzieliny i umieszczeniu jej w kropli roztworu soli fizjologicznej na szkiełku z pokrywką. Badanie mikroskopowe może łatwo zidentyfikować pierwotniaki w idealnych sytuacjach. Można zauważyć owalny organizm o strukturze wici, pływający pomiędzy nabłonkiem i białymi krwinkami. Ta pierwotniak z ruchami przypominającymi ameboid ma klasyczny wygląd podczas badania mikroskopowego, ale można go pominąć, jeśli liczba organizmów jest niska lub jego ruchliwość jest zmniejszona.

Inne metody wykrywania rzęsistek obejmują szybkie testy punktowe i hodowlę. Testy opieki punktowej wykorzystują metody, które wykrywają materiał genetyczny lub specyficzne markery strukturalne organizmu. Testy te mają wysoką czułość i można je ukończyć w ciągu 10–45 minut. Hodowle mogą trwać do 1 tygodnia, ale w połączeniu z mokrym mocowaniem mogą zapewnić prawie 100% wykrywalność.

Leczenie polega na podawaniu doustnym leku, który jest również stosowany w leczeniu innych infekcji bakteryjnych i pasożytniczych. Metronidazol 2 gramy w pojedynczej dawce lub Tinidazol 2 gramy również w pojedynczej dawce to standardowa terapia. Jeśli partnerzy nie są traktowani w tym samym czasie, istnieje duże prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia. Zgłoszono odsetek ponownych zakażeń do 17%. Istnieją również doniesienia o niskim poziomie oporności na leki. W tych scenariuszach zaleca się leczenie metronidazolem 500 mg dwa razy na dobę przez 7 dni lub którykolwiek z powyższych leków w dawce 2 gramów dziennie przez 5 dni.

Ze względu na teoretyczne ryzyko wad wrodzonych leczenie u kobiet w ciąży należy opóźnić do pierwszego trymestru. Jeśli kobieta w ciąży ma objawy, miejscowe leczenie klotrimazolem jest alternatywą. Ważne jest jednak jak najszybsze leczenie i ponowne sprawdzenie, aby upewnić się, że leczenie jest skuteczne w zapobieganiu powikłaniom ciąży.

Jeśli masz nietypowe wydzieliny, podrażnienie, ból lub inne nietypowe objawy narządów płciowych, ważne jest, aby zgłosić się do lekarza. Najprawdopodobniej leczenie będzie proste, jednak konieczne jest upewnienie się, że nie ma poważniejszego problemu

Mam nadzieję, że ten artykuł dostarczył Ci informacji, które pomogą ci dokonać mądrych wyborów, więc możesz:


Żyj zdrowo, żyj dobrze i żyj długo!

Instrukcje Wideo: Rzęsistkowica (Kwiecień 2024).