Dobrze ubrany menedżer
Dzbany i łapacze zgłaszają się do obozu, a wkrótce w Arizonie i na Florydzie wkrótce rozpocznie się Szkolenie Wiosenne. Jednak tym, co skłoniło mnie do napisania tego tygodnia, jest artykuł Sarah Lyall w „New York Times” z soboty, 9 lutego. Lyall w towarzystwie ronda zdjęć omawia sartorialny blask lub jego brak wśród trenerów angielskiej Premier League. Na cześć „Fashion Weak” redaktor pani Lyall bezczelnie zatytułowała swój artykuł „Daj temu trenerowi czerwoną kartę” (gracze wyrzuceni z meczu dostają czerwone kartki).

Najpierw z satysfakcją powiem, że mój „kuzyn” Roberto Mancini, trener Manchesteru City, wyglądał oszałamiająco i został oceniony przez panią Lyall jako „wiodąca pretendentka” do najlepiej ubranego trenera (oczywiście wśród ogólnie nieestetycznej partii) . Po raz pierwszy zetknąłem się z „Kuzynem Robby” podczas podróży do Europy w 1984 r., Kiedy był członkiem Włoskiego Klubu Młodzieży (dla osób w wieku 18–22 lat, rodzaj mniejszych lig). Przeszedł świetną karierę gry na poziomie klubowym, wygrywając cztery Coppa Italias. Zyskał większe uznanie jako trener główny, prowadząc Manchester City do swojego pierwszego tytułu w Premier League od 44 lat w 2012 roku. Nie jestem stałym fanem „The Beautiful Game” (a zwłaszcza nie z powodu odkrycia, że ​​setki gier w ciągu ostatnich kilku lat mogło być „naprawione”), ale podążam za „kuzynem Robby”.

Zwracam na to uwagę z dodatkowego powodu, że w ubiegłym tygodniu przed Super Bowl, kiedy bracia Harbaugh organizowali konferencje prasowe, John (starszy) nosił garnitur i krawat i prosił, podczas gdy Jim nosił swe bluzy polowe. Przypomniało mi to czasy, kiedy trenerzy NFL krążyli po bokach ubrani jak biznesmeni, w płaszczach i krawatach, w płaszczach, szalikach i czapkach, kiedy pogoda zrobiła się zimna. Vince Lomardi, Allie Reynolds, Buck Shaw, Tom Landry, wielkie nazwiska wyglądały bardziej jak prezesi zarządu. Te dni już dawno minęły. Trenerzy NHL i NBA nadal zachowują pewną dekorację, ale częściej, szczególnie w NBA, więzi są porzucane. Szkoda, ponieważ jest łatwym wizualnym sygnałem oddzielającym zarządzanie od graczy.

W baseballu menedżerowie i trenerzy ubierają się dokładnie tak, jak zawodnicy, i tak już od dłuższego czasu. Connie Mack, Wysoki taktyk z Philadelphia Athletics, i Burt Shotton, szyper z Brooklyn Dodgers, byli ostatnimi Doyenami z ziemianki, którzy nosili ubrania uliczne; Pan Mack często dopełniał swój strój natryskowym skimmerem podczas cieplejszej pogody.


Instrukcje Wideo: Viki Gabor, Kayah - Ramię W Ramię (Kwiecień 2024).