Wpływ kulturowy na IEP

• Kwiecień 29, 2024

Prawie dzień nie upływa na dyskusji o różnorodności kulturowej, która nie zajmuje się artykułami prasowymi, programami telewizyjnymi i warsztatami relacji pracowniczych. Drastyczna i szybka zmiana demograficzna naszego narodu doprowadziła nawet do kontrowersyjnej refleksji nad modyfikacją procesu realizacji swobód obywatelskich. Nadeszła różnorodność w pełnej formie.

To zjawisko kulturalne miało również duży wpływ na edukację specjalną. Weźmy na przykład nauczycieli i dostawców usług w całym kraju, którzy pracują z różnorodnymi populacjami studentów otrzymujących specjalne usługi edukacyjne. Wiele osób, zwłaszcza w środowisku wiejskim i miejskim, dostrzega powtarzające się rozłączanie między wartościami wyznawanymi w procesie kształcenia specjalnego a wartościami wybranych indywidualnych uczniów, ich rodzin i społeczności, często związanych z ich tożsamością kulturową.

Zwykle rozłączenie wynika z różnic w ideologii związanych z koncepcją indywidualizmu kontra kolektywizm w kategoriach identyfikacji kultury osobistej. Indywidualizm jest dominującym, głównym nurtem wartości w Stanach Zjednoczonych, który obejmuje samostanowienie, konkurencję, indywidualność i samodzielność. Kolektywizm, orientacja społeczna, którą przyjmuje większość kultur niezachodnich, promuje współzależność między członkami rodzin i społeczności oraz docenia wkład, jaki każdy członek fizycznie, finansowo i w inny sposób przynosi korzyści całej grupie.

W świetle wyraźnego kontrastu między tymi odrębnymi ramami odniesienia, w jaki sposób pojęcia samopomocy, rzecznictwa kierowanego przez rodziców i planowania skoncentrowanego na uczniu jako funkcji specjalnego procesu edukacji pasują do tych kultur kolektywistycznych? Co robią wychowawcy, aby dotrzeć do tych, którzy wyznają przeciwne wartości, i jak rozpoznają, potwierdzają i włączają tradycje różnych kultur do specjalnego programu edukacyjnego, który otrzymują te dzieci?

Zaproponowano stworzenie nowych narzędzi, które stałyby się formalną częścią różnych specjalnych procesów edukacyjnych jako sposób na osiągnięcie tego wzrostu świadomości. Na przykład stworzenie i wdrożenie zindywidualizowanego narzędzia do ewidencjonowania CDL (zróżnicowanego kulturowo ucznia), opracowanego podobnie do istniejących narzędzi do przeprowadzania wywiadów etnograficznych, mogłoby ułatwić niezbędną ocenę perspektywy kulturowej każdej rodziny. Informacje te mogłyby następnie służyć jako punkt odniesienia lub punkt odniesienia, na podstawie którego można budować kolejne etapy procesu planowania IEP i przejścia. Uczniowie i ich rodziny sami wypełnią spis, z niezbędną pomocą, unikając w ten sposób przypadkowych stereotypów i niedokładnych założeń. Informacje kulturowe uzyskane z narzędzia inwentaryzacyjnego CDL mogłyby stanowić kolejną warstwę tradycyjnej oceny społecznej, którą poszczególni studenci otrzymują już w ramach rozwoju IEP.

Zmiana rodzi zmianę. Uwzględnianie różnorodności kulturowej w poprawie wyników dla osób różnorodnych kulturowo jest ważnym, aktualnym przedmiotem edukacji. Te przykłady wyjątkowych wyzwań, jakie nasze stale zmieniające się społeczeństwo stawia przed edukatorami naszego narodu, pokazują potrzebę stworzenia narzędzi oceny kultury, które będą wykorzystywane w specjalnym procesie edukacyjnym w celu zjednoczenia uczniów, rodziny, społeczności i szkoły.

Nie ma wątpliwości, że przy uważnym rozważeniu i „nalewce czasu” zostaną zidentyfikowane, udostępnione i wdrożone dalsze najlepsze praktyki dotyczące kwestii kulturowych.