Potrzebujący pacjent
Mój mąż i ja poszliśmy wczoraj do sklepu spożywczego. Jest to sklep w stylu spółdzielni, w którym głównie lokalna i ekologiczna żywność. Robiliśmy tam zakupy, kiedy były tylko malutkim miejscem z kultowymi zwolennikami, teraz są dorosłe i dojrzałe. Jest tam świetne delikatesy z miejscami do siedzenia wewnątrz i na zewnątrz. Starają się przygotowywać posiłki na moje potrzeby alergiczne.

Podczas gdy ja i mój mąż jedliśmy, zauważyłem tę starszą kobietę na linii ekspresowej kasy. W koszyku miała mnóstwo produktów spożywczych, pozornie nieświadoma zrezygnowanego westchnienia i uśmiechu kasjera na twarzy. W tym momencie nie było za nią żadnych innych klientów. Zmieniło się to jednak i wkrótce stała za nią siedem osób.

Pielęgniarki znają tę kobietę. Boją się jej jako pacjenta. Ona potrzebuje wszystkiego. Porusza się powoli i celowo. Wydaje się, że nigdy nie dostrzega mowy ciała otaczających ją osób, wyrażając ich frustrację i niecierpliwość wobec jej pozornie nadmiernych potrzeb. Jest to pacjentka, która wymaga wielokrotnej zmiany pościeli. Rzadko dziękuje. Sprawia, że ​​robisz to w kółko, dopóki tego nie chce. Pyta cię szczegółowo o drobne rzeczy, które nie mają realnego znaczenia dla jej opieki lub wyniku.

Opieka, jaką ten typ pacjenta otrzymuje, to spektrum. Niektóre pielęgniarki przyjmują super słodki kąt. Pozwalają jej i robią wszystko, co mogą, aby czuła, że ​​jest ich jedyną pacjentką. Inne pielęgniarki unikają tego pokoju w jak największym stopniu. Wchodzą i wychodzą. Ignorują wiele próśb pacjenta. To konfiguruje scenariusz, w którym pacjent staje się sprawcą nadużycia na wezwanie.

Środkiem spektrum dla tych pacjentów jest ustalenie limitów i zachowanie spójności. Współczucie jest zawsze priorytetem, ale należy je łagodzić zdrowym rozsądkiem. Konsekwencja oznacza pojawienie się na czas. Jeśli pielęgniarka obiecuje wrócić za pół godziny, wtedy pielęgniarka musi wrócić. Jeśli pielęgniarka nie jest w stanie, musi wysłać innego członka personelu w celu wyjaśnienia opóźnienia. Można wyjaśnić tym pacjentom, że chcą, aby czuli się komfortowo, ale masz teraz inne sprawy do załatwienia i czy jest jeszcze coś, czego potrzebują przed wyjazdem? Poinformuj ich, kiedy wrócisz i co zaplanowałeś. To długa droga do złagodzenia ich obaw i pokazania im, że zwracasz uwagę na ich potrzeby.

Pani w sklepie zajęła cały czas, kiedy jedliśmy lunch do kasy. Nawet w dalszym ciągu potrzebowała uwagi kasjera po załadowaniu zakupów do koszyka. Próbował pomóc następnemu klientowi, ale ona przerwała mu tylko na „jeszcze jedną rzecz”. Musiałem się uśmiechnąć. Podszedłem do niego po skończonych zakupach i powiedziałem mu, że współczuję. Powiedział, że przychodzi tam regularnie, a on nigdy nie ma serca powiedzieć jej, że niewłaściwie korzysta z drogi ekspresowej. Mam wrażenie, że doskonale wie, co robi. Wie, że nie jest wystarczająco asertywny, aby wyznaczyć sobie z nią granicę, dlatego też wszyscy inni muszą być niewygodni. Może to stać się kryzysem w warunkach szpitalnych. Pielęgniarka musi zachować kontrolę i przepływ potrzeb pacjenta, ustalając priorytety i gasząc pożary w miarę swoich możliwości. Wymaga to od niej asertywności, życzliwości i konsekwencji.

Instrukcje Wideo: TKB - Zmiana lokalizacji - 04.04.2019 (Może 2024).