Zwyczaje wiktoriańskie dotyczące żałoby

• Może 3, 2024

Wiele kolekcji muzealnych zawiera artefakty związane z XIX-wiecznymi rytuałami żałobnymi.

Wiktoriańczycy wierzyli, że zewnętrzna żałoba była oznaką szacunku dla zmarłego. Opracowali surowe zasady dotyczące okresów i strojów żałobnych.

Osoby w żałobie miały unikać pojawienia się w społeczeństwie na balach, przyjęciach i innych uroczystościach. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety uczestniczyli w zwyczajach żałobnych, ale zasady dotyczące kobiet były o wiele bardziej skomplikowane.

Okres czasu

Każda śmierć wymagała określonej długości żałoby na podstawie stosunku do zmarłego. Wdowa miała opłakiwać męża przez minimum 18 miesięcy, ale najlepiej przez dwa lata.

Po roku i jednym dniu wdowa weszła w „drugą żałobę” na dodatkowe 6–12 miesięcy. Żałoba matki, ojca, brata, siostry lub dziadka trwała zwykle od 6 do 12 miesięcy. Dzieci były opłakiwane przez dziewięć miesięcy.

Strój

Kobiety w żałobie przestrzegały bardzo szczegółowych wytycznych dotyczących stroju. Żałoba męża wymagała najbardziej intensywnych zasad. Podczas „pierwszej żałoby” lub „głębokiej żałoby” oczekiwano, że kobiety będą się całkowicie ubierać w czarną krepę od stóp do głów, w tym w czarny welon. Tępe czarne dziecięce rękawiczki były odpowiednie.

Po pierwszym roku sukienki damskie nie były już pokryte krepą. Podczas „drugiej żałoby” - przez następne 6–12 miesięcy - mogli nosić czarne jedwabne sukienki obszyte krepią. Żałoba innych członków rodziny postępowała według tych samych zasad, ale krócej.

Podczas żałoby dozwolona była tylko biżuteria z czarnym strumieniem, ponieważ jest matowa i nie „efektowna”. W „drugiej żałobie” sukienki były często obszywane koralikami odrzutowymi. Kobiety mogły nosić futra przez większość okresu żałoby, o ile były wyjątkowo ciemne.

Nawet dzieci uczestniczyły w rytuałach żałobnych. Zwykle małe dziecko nosiło biel z czarnymi wstążkami przypiętymi do ubrania.

Koniec żałoby

Po dwóch latach żałoby często spodziewano się, że wdowy wkroczą w okres „pół żałoby”.

W tym czasie - który trwał kolejne 6–12 miesięcy - wdowa mogła stopniowo przywrócić sobie kolory, zaczynając od odcieni szarości, fioletu lub lawendy.

Aby ponownie wejść do społeczeństwa po okresie żałoby, kobieta wezwała przyjaciół i znajomych, aby zostawili kartę. Do czasu formalnej uwertury przyjaciele szanowali prywatność żałobnika i pozostawili ją w odosobnieniu.

Starsze kobiety często pozostawały w żałobie do końca życia.

Instrukcje Wideo: Most Evil Russian Serial Killer - The Chessboard Killer (Może 2024).