Cud karmienia pięciu tysięcy
Kiedy Jezus był w mieście, zawsze był tłum. Ludzie przybywali do świętego człowieka, który leczył chorych. W tym przypadku przychodziło i odchodziło tak wielu ludzi, że Jezus i uczniowie nie mieli nawet okazji zjeść ani odpocząć. Wsiedli więc do łodzi i popłynęli przez Morze Galilejskie do miejsca niedaleko miasteczka Betsaida, by zachować trochę prywatności. Ale wielu ludzi widziało, jak wyjeżdżali, biegli pieszo ze wszystkich miast i dotarli tam przed nimi. Byłoby to frustrujące dla nas najlepszych. Ale Jezus widział ludzi - tysiące z nich - i wyraził głębokie współczucie. Chcieli zobaczyć cud, ale wiedział, że byli zagubieni i potrzebujący bez wskazówek. Bez nadziei. Jezus przyjął ich wszystkich i zaczął nauczać o królestwie Bożym, a także o uzdrawianiu chorych.


Po godzinach nauczania i uzdrawiania było już późno. Uczniowie myśleli praktycznie. Obszar był opuszczony, brak dostępu do jedzenia i zakwaterowania, więc pomyśleli, że nadszedł czas, aby odesłać ludzi w poszukiwaniu jedzenia. Ludzie, jeśli w ogóle myśleli o jedzeniu, albo nie uważali tego za tak ważne, jak bycie blisko Jezusa, albo po prostu ufali Mu, że się nimi zajmie. Mateusz 6:31 mówi, że nie powinniśmy się martwić, zastanawiając się, co jeść o drinku, czy o ubraniach. Ponieważ niewierzący martwią się o te rzeczy. Nie mają Ojca. Najpierw powinniśmy szukać Jego królestwa i Jego sprawiedliwości, a wszystkie inne rzeczy zostaną nam również dane. Uczniowie patrzyli, jak Jezus uzdrawia chorych, ale jeszcze nie w pełni zrozumieli, kim on jest. Nie rozumieli jego mocy. To musiał być szok, gdy Jezus powiedział: „Karmicie ich. - Biblia mówi, że było 5000 mężczyzn, więc mogło być 15 000 lub więcej osób, jeśli uwzględnimy kobiety i dzieci. Uczniowie sprawdzili swoje finanse, sądząc, że kupowanie wystarczającej ilości żywności zajmie osiem miesięcy. Andrew wyszedł i znalazł chłopca z pięcioma małymi bochenkami jęczmienia i dwiema małymi rybami. Zabrał je do Jezusa.

Po pouczeniu ludzi, aby siedzieli w grupach na trawie, Jezus wziął chleb i rybę, wielbiąc Boga i dziękując. Łamał chleb i rybę i dawał uczniom kawałki do rozdania. I dalej dawał te fragmenty uczniom. Co musieli myśleć, gdy jedzenie wciąż nadchodziło? W końcu było mnóstwo dla całego tłumu, a nawet dwanaście koszy resztek.

Dla nas był to cud, ale dla Jezusa wszystko było dziełem. Stworzył już świat i wszystko w nim. Kiedy Bóg zapewnia, robi to obficie. Mój Bóg zaspokoi wszystkie twoje potrzeby zgodnie ze swymi chwalebnymi bogactwami w Chrystusie Jezusie. Filipian 4: 19 Gdy staniecie przed niemożliwą misją, wychwalajcie Boga i dziękujcie Mu za to, co otrzymaliśmy. Następnie zaufaj Stwórcy, że zrobi resztę. Małe ofiary, złożone w ręce Boga, stają się ogromne.

Przeczytaj: Mateusza 14: 13-21, Łukasza 9: 10-17, Jana 6: 5-15

Do lektury rekreacyjnej

Instrukcje Wideo: Rozsyłanie szybkich gołębi tel. 728 465 939 (Kwiecień 2024).