Sami Blood Film Review

• Może 4, 2024

Sprzeczności nieodłącznie związane z rasizmem utkane są w materiale „Sami Blood”, debiutanckiej reżyserki Amandy Kernell. Szwedzcy bohaterowie są zarówno zafascynowani, jak i odpychani kulturą i wyglądem rdzennych mieszkańców Sami, koczowniczych pasterzy reniferów, którzy opierają się urbanizacji. System edukacji, który odmawia studentom Sami prawa mówienia w ich języku lub śpiewania ich tradycyjnych piosenek, również odmawia im prawa do asymilacji.

Film opowiada się w retrospekcji z perspektywy Elle-Marji, Sami, która jest wyobcowana z rodziny i dziedzictwa. Jako nastolatka w latach 30. XX wieku Elle (Lene Cecilia Sparrok) zostaje wysłana do szwedzkiej szkoły z internatem wraz ze swoją młodszą siostrą Njenną (Mią Eriką Sparrok). Uczniowie są prześladowani przez miejscową młodzież, która nazywa Samis „zwierzętami cyrkowymi”. Kiedy Elle konfrontuje chłopców, reagują przemocą; powstrzymuje ją i tnie jej ucho w taki sam sposób, jak renifery są oznaczone. Leczenie przeprowadzone przez dorosłych jest równie wstrząsające. Dwóch antropologów płci męskiej odwiedza szkołę. Studenci płci żeńskiej, bez pytania lub zgody, zmuszeni są rozebrać się i sfotografowani nago; oczywiście w interesie nauki.

Tragedia Elle polega na tym, że uwewnętrznia uprzedzenia, których jest ofiarą. Spala tradycyjny strój i ucieka do miasta Uppsala. Przybiera nowe imię i wiedzie życie „szwedzkiej” młodej kobiecie, odrzucając wszelki kontakt z rodziną. Dopiero pod koniec życia, na pogrzebie siostry, zaczyna badać stłumione wspomnienia i ponownie nawiązać kontakt ze swoją tożsamością.

Amanda Kernell, córka ojca Samów i matki Szwecji, stosuje naturalistyczne podejście do swojego materiału. Obsadziła dwie prawdziwe siostry, nieprofesjonalne działające po raz pierwszy, w rolach Elle-Marja i Njenna. Film należy jednak do Lene Cecilia Sparrok, podobnie jak Elle. Chociaż kamera od czasu do czasu cofa się, aby podkreślić wykwintne przestrzenie szwedzkiego krajobrazu, otwarta i wymowna twarz Sparrok najczęściej wypełnia kadr. Jej zmieszane reakcje na absurdalną bigoterię, z którą się spotyka, są jednocześnie kulturowo specyficzne i uniwersalne.

„Sami Blood” („Same Blod”) został wydany w 2016 roku. Film jest w języku szwedzkim i Sami z angielskimi napisami. „Sami Blood” jest obecnie transmitowany na Amazon i Filmatique i jest również dostępny na DVD. Obejrzałem film na własny koszt. Recenzja opublikowana 22.09.2018.

Instrukcje Wideo: Sami Blood Nordic Film Review (Może 2024).