Brać rzeczy osobiście
Kiedy osoba jest wykorzystywana jako dziecko, bardzo szybko dowiaduje się, co to znaczy brać rzeczy osobiście. W końcu wielu obraźliwych rodziców mówi swoim dzieciom, że nie uderzyliby ich, gdyby nie zrobili czegoś, by o to poprosić. W tym momencie staje się czymś naprawdę osobistym. Dziecko uważa, że ​​zrobiło coś bardzo złego; dlatego zasłużyli na bicie, krzyczenie, nazywanie imion itp. Od tego momentu dziecko zaczyna chodzić po skorupkach jaj, aby zapobiec zdenerwowaniu rodzica, który zrobił coś niewłaściwego.

Na przykład mała dziewczynka powinna posprzątać po zabawie z zabawkami. Ilekroć zapomina je posprzątać, jedno lub oboje rodziców zaczyna ją werbalnie znęcać. Gdy dziewczynka dorasta, rutynowo wpada w kłopoty z rodzicami z powodu rzeczy, które zrobiła lub nie zrobiła. Nadużycia do tej pory nasiliły się i stają się fizycznie agresywne. W młodym wieku nauczyła się, że kiedy jest wykorzystywana, to jej wina. Ona jest winna. Zastanawia się, jak to nie może być jej wina. Nauczono ją patrzeć na to, że to ona zrobiła coś złego i dlatego zasługuje na molestowanie. Często bierze rzeczy osobiście.

Mała dziewczynka dorasta, a ona nadal bierze sprawy osobiście. Może zacznie się zastanawiać, co jest z nią nie tak, ponieważ nadal cierpi z powodu znęcania się. Za każdym razem, gdy staje twarzą w twarz z osobą, która jest z nią trochę zdenerwowana, bierze to do siebie. Jeśli jej przyjaciele nie są szczęśliwi, bierze to osobiście. Jeśli jej szef jest na nią zły, bierze to osobiście. Jeśli urzędnik w sklepie spożywczym ma zły dzień i nie chce się uśmiechnąć, bierze ją osobiście. Te scenariusze mogą wydawać się nieco nakreślone; ważne jest jednak, aby spojrzeć na to w ten sposób, ponieważ wykorzystywanie dzieci nigdy nie przestaje wpływać na ofiarę, nawet jeśli same są dorosłe, z własnymi dziećmi.

Dzieci, które mają obraźliwych rodziców, powinny wziąć na siebie winę. Słyszą obelżywe nagrania przez większość swojego codziennego życia. Jednak nie musi tak się stać. Dorośli, którzy byli wykorzystywani jako dzieci, muszą wiedzieć, że to nie ich wina. To nigdy nie była ich wina. Należy ich po prostu zachęcać poprzez proces poszukiwania tego, kim są jako osoba; nie kim są ich oprawcy, ale kim są głęboko w środku.

Instrukcje Wideo: Osobiste rzeczy (Może 2024).