Haiku jest jedną z najpopularniejszych i najbardziej cenionych form japońskiej poezji. Chociaż forma haiku ewoluowała w czasie, w obecnej formie składa się z 17-sylabowego wersetu, podzielonego na jednostki 5, 7 i 5 sylab. Większość haiku opisuje pojedynczy obraz lub moment, często z natury.
Haiku tradycyjnie zawiera
kigolub słowo sezonowe, które wskazuje, w którym sezonie haiku jest ustawione. Tak więc na przykład kwitnący kwiat lub kwiat wiśni wskazuje wiosnę, śnieg lub lód Zima, bzyczące komary Lato lub brązowe liście Fall. Ogólnie rzecz biorąc, haiku nie używa metafory ani porównania. Żaba to żaba, a ptak to ptak. Ale są wyjątki, szczególnie wśród współczesnych poetów haiku.
Ze względu na ścisłą formę haiku może być trudne do przetłumaczenia. Tłumacze muszą zdecydować, czy pozostać wiernym strukturze sylabicznej, czy też obrazowi i znaczeniu wiersza. (Tłumaczenia, które wybrałem poniżej, robią to drugie.)
Podczas gdy haiku nie jest ściśle formą buddyjską zen, kilku wybitnych poetów historycznych haiku, szczególnie Matsuo Basho (1644–1694) i Kobayashi Issa (1763–1828), zostało przeszkolonych zen. Ich haiku i inne z okresu Edo w Japonii często koncentrowały się na tematach buddyjskich i pod ich wpływem stało się to coraz bardziej prawdziwe w odniesieniu do japońskiego haiku w ogóle.
Jednym z tych tematów buddyjskich jest przemijanie lub nietrwałość (annica), jeden z trzech znaków istnienia buddyzmu, jak w tych dwóch przykładach:
Pojawiają się chmury
i dać ludziom szansę na odpoczynek
od patrzenia na księżyc.
Basho Gigantyczny świetlik:
w ten sposób, w ten sposób, w ten sposób -
i mija.
Issa Innym tematem jest bezruch lub cisza, a zwłaszcza bezruch w aktywności lub ruchu, jak w haiku:
Na skale w kaskadzie
siedzi
upadła kamelia.
Miura Yuzuru Głęboko w strumieniu
wielkie ryby leżą w bezruchu
w obliczu prądu.
J.W. Hackett Szczególnie tematem zen jest nagłe przebudzenie, o którym w literaturze zen często wspominają dwa typy - satori i kensho. Satori zwykle kojarzy się z wieloletnią praktyką, występującą po wielu mniejszych kenshos lub momentach przebudzenia lub objawienia. Momenty Kensho są często reprezentowane przez zaskoczenie lub nagły ruch w haiku, jak w tym słynnym przykładzie:
Stary Staw,
wskakuje żaba
- pluśnięcie.
Basho Kensho jest czasami przywoływany poprzez wyraźne odniesienie do „przebudzenia”, jak w tym przykładzie:
Tupot deszczu
na nowych okapach
budzi mnie.
Koji Aby uzyskać więcej informacji na temat Zen Haiku, sprawdź: