Tryb ad-hoc a tryb infrastruktury

Zaczniemy od trybu ad-hoc, który składa się z bezprzewodowych kart sieciowych, które potrafią automatycznie lokalizować się i komunikować ze sobą. Jest to najtańsza metoda konfiguracji sieci bezprzewodowej i dopuszczalna dla sieci składającej się z dwóch do trzech komputerów. Podróżowanie tą trasą ma jednak pewne wady, szczególnie w przypadku sieci średnich i dużych. Jedną wadą jest to, że komunikacja z bezprzewodowymi i przewodowymi elementami sieci staje się niewygodna. Wiele funkcji zostaje utraconych po wyłączeniu wyznaczonego komputera. Inną wadą korzystania z trybu ad-hoc jest utrzymywanie klientów w odległości od siebie. W dużym domu lub budynku łączność może zostać utracona, gdy komputery znajdują się w obszarach, w których odległość między nimi jest dość duża, co powoduje, że karty sieciowe znajdują się poza ich zasięgiem.

Alternatywą dla trybu ad-hoc może być zaimplementowanie trybu infrastruktury, który pokona przeszkody, które napotkasz w trybie ad-hoc. Ten tryb wymaga użycia bezprzewodowych punktów dostępowych, które prawdopodobnie zwiększyłyby koszt wdrożenia rozwiązania sieci bezprzewodowej. Jednak przekonasz się, że są one bardzo korzystne dla twojej sieci, szczególnie jeśli chcesz dodać więcej klientów do swojej sieci. Punkty dostępu zapewniają prosty sposób mostkowania sprzętowego między bezprzewodowymi i przewodowymi elementami sieci, zamiast korzystania z oprogramowania mostkowego. Infrastrukturalna sieć bezprzewodowa zapewnia bardziej niezawodne połączenie sieciowe dla klientów bezprzewodowych, ponieważ używasz stacjonarnej bazy, która jest strategicznie rozmieszczona w celu zapewnienia maksymalnego odbioru.


Jeśli chcesz wdrożyć rozwiązanie sieci bezprzewodowej o minimalnym poziomie kosztów, możesz zacząć od trybu ad-hoc i przejść do trybu infrastruktury.

Teraz przyjrzymy się niezbędnemu sprzętowi potrzebnemu do ukończenia konfiguracji sieci bezprzewodowej.


Instrukcje Wideo: D-LINK DWL-G630 karta sieciowa - Ceneo.pl (Kwiecień 2024).