Alaska autorstwa Alice Adams
„Alaska” to ciekawa opowieść o kontrastach i podobieństwach.

Historia rozpoczęła się w San Francisco po 1961 roku, ponieważ po raz ostatni pani Lawson pamiętała spożywanie alkoholu. Była starszą Afroamerykanką z długą historią małżeństw i być może dłuższym koczowniczym stylem życia, który rozpoczął się w Nowym Orleanie w Luizjanie.

Pani Lawson była zatrudniona jako pokojówka dla sumienia społecznego panny Goldstein, która podróżowała do takich miejsc jak Chiny i Afryka i była właścicielem domu przy Divisadero Street. Wstydziła się swojego zawodu ze względu na swoje zaawansowane lata.

Polerowała srebro, które tak naprawdę nie wymagało polerowania i okresowo prasowała niektóre rzadko noszone szlachetne materiały, ale przede wszystkim wspominała swój czas w Juneau na Alasce z drugim mężem o tym samym nazwisku.

W tym samym czasie inna służąca była zatrudniona przez pannę Goldstein. Nazywała się Gloria. Gloria była młodą białą kobietą w czystym białym mundurze. Martwiła się o panią Lawson, ponieważ czuła, że ​​Gloria oczyści ją z pracy.

W końcu pani Lawson i Gloria nawiązały ściśle profesjonalny związek, który nauczył się cieszyć, i zauważyły ​​między sobą pewne problemy: objawy wieku pani Lawson i obsesję Glorii na niewielkim guzie na grzbiecie łydki.

Gloria miała siostrę, która mieszkała w Fairbanks na Alasce. Siostra bardzo wstydziła się zawodu Glorii i ciągle jej o tym przypominała, ale siostry są siostrami i Gloria przyjęła zaproszenie do odwiedzenia.

Ta historia kręciła się na różne sposoby przez dwie kobiety. Pani Lawson wciąż wspominała stare, nieprzyjemne wspomnienia z jej Alaski, podczas gdy wyobraźnia Glorii rozpętała się w postaci okropnych wróżb.

Alice Adams ”zaprezentowała magicznie wyglądające szkło, którego soczewka wpleciła się w i wokół dwóch kobiet, które mają zawód i odwiedzają inny stan.

Każda kobieta straciła coś podczas wizyty na Alasce: męża i dolegliwość. Każda kobieta otrzymała prezent po wyjściu: wolność i świeże podejście.

W tej historii było dużo ruchu i łatwo było ją podążać pomimo pytań, które czuły w twoim umyśle.

To dobry przykład tego, jak zagęszczać informacje o postaciach, ich doświadczeniach i lokalizacjach, aby utrzymać płynność w opracowywaniu opowiadań.

Reputacja Adamsa polegająca na prowadzeniu czytelnika do kobiecych doświadczeń była zasłużona. Nawiązujesz relacje i współczujesz tym kobietom, nawet jeśli nie uczestniczyłeś w tych samych doświadczeniach.