Krótka historia śmierci

• Kwiecień 26, 2024

Kto potrzebuje historii śmierci, możesz zapytać? Jesteś tu jedną minutę, a potem następną. Każdy to wie. To naturalne.

To interesujące podejście.

W kulturze zachodniej śmierć nie jest już naturalna. Nauki społeczne definiują śmierć naturalną jako „nieistotną”. Na wolności 90% zwierząt nigdy nie osiąga dojrzałości. Zwierzęta wąchają śmierć i idą dalej. Przetrwanie stada jest równoznaczne. W naszym społeczeństwie śmierć ma ogromne znaczenie z dwóch powodów.

Przede wszystkim przypomina nam, że my również umrzemy fizycznie w pewnym momencie. To nie jest popularne pojęcie! Większość ludzi powie ci, że wierzy w życie pozagrobowe. Wierzą, że to życie pozagrobowe jest przyjemne. Ale wtedy powiedzą, że boją się umrzeć. Czy oni są zdezorientowani? Nie. Boją się umierającego PROCESU, a nie BYCIA martwymi. To myśl o bólu, utracie kontroli i poleganiu na maszynach powoduje, że ludzie się kulą.

A jednak wydano miliony dolarów na opracowanie tych samych maszyn i narkotyków, aby odłożyć śmierć! W ciągu jednego roku Amerykanie wydają wystarczającą ilość pieniędzy na produkty przeciwstarzeniowe, aby utrzymać cały kraj afrykański przy życiu i dobrze przez dekadę. Tworzymy dokumenty prawne, aby dyktować nasze życzenia, gdy „nadejdzie czas”. Dostajemy trzy dni urlopu (być może) z pracy, by opłakiwać naszych zmarłych, przełamać je i wrócić do pracy. Nie, śmierć wcale nie jest naturalnym doświadczeniem. Syryjskie przysłowie mówi, że Narodziny są posłańcem śmierci. Eeesz.

Po drugie, śmierć upamiętnia naszych bliskich i naszych popularnych. Przechowujemy, prezentujemy i chowamy zmarłych, stawiając markery, aby inni wiedzieli, że tam są. Odwiedzamy groby, zostawiamy prezenty, oddajemy hołd. Naukowcy społeczni nazywają ten kult przodkiem. Wspólny? Tak, ten zwyczaj jest całkowicie zakorzeniony w naszym życiu. Naturalny? Ani trochę. Według tych samych naukowców „Społeczeństwo jest strukturą wzniesioną przeciwko naturze, która przesłania naturalną śmierć”.

Widzieć? Czy to nie jest interesujące? Teraz przyjrzymy się innym formom kultu przodków.

Pewnego razu niektóre kultury zabrały ciało i położyły je wzdłuż głównej drogi. Jeśli natura podążyła swoją drogą, a ciało pochłonęły robaki, zwierzęta i ptaki, rodzina została uhonorowana, że ​​ich ukochany był „godny” wielkich duchów. Jeśli ciało pozostało nietknięte i pozostawione do rozkładu, rodzina była zawstydzona.

W czasach biblijnych ciała spoczywały w jaskini, która następnie była pieczętowana. Albo leżono na ziemi, na uboczu, ze stosami kamieni. Chociaż nie ma konkretnego uzasadnienia dla żydowskiego zwyczaju pozostawiania kamieni na nagrobkach, niektórzy podają to odniesienie do tradycji. Wielu postrzega to po prostu jako wskazówkę, że pochowany został odwiedzony i uhonorowany.

Niektóre plemiona indiańskie umieściły martwych kokonów na drzewach, aby być bliżej Wielkiego Stwórcy i pozwolić Matce Naturze się nimi zająć.

W wielu afrykańskich wioskach członkowie rodzin są chowani w środku wioski, a groby pokryte są cementem. Imiona są wyryte w mokrym cemencie. Po wyschnięciu zapewnia gładką, twardą powierzchnię do codziennych czynności życiowych.

Pogrzeb na morzu sięga czasów, gdy człowiek próbował podbić i kontrolować wodę. Tradycja trwa do dziś w kręgach morskich na całym świecie. Nawet nie-żeglarze mogą zorganizować takie usposobienie w towarzystwach poświęconych tej ceremonii. We wszystkich formach opowiadania historii śmierć jest często wskazywana, gdy pewne postacie wchodzą na pokład jednostki pływającej i wypływają na zachód słońca. Pogrzeb Wikingów polegał na umieszczeniu ciała wojownika na drewnianej łodzi, rozpaleniu powolnego ognia i podpłynięciu łodzi.

Kremacja sięga epoki kamienia (trzy tysiące lat pne). Homer (o sławie Iliady i Odysei) zachęcał do ćwiczeń ze względów zdrowotnych i żołnierzy poległych w bitwie. Starożytnym Rzymianom w końcu zabroniono kremacji w granicach miasta w V wieku, ponieważ dym był tak gęsty na co dzień. Praktyka powstała przy użyciu stosów kłód (stosów). Kremacja dopiero niedawno zyskała szeroką akceptację w naszej kulturze. Współczesne metody nie wykorzystują płomienia, ale intensywne ciepło (1600 stopni), aby doprowadzić ciało do stanu popielatego.

Pogrzeby są formą kultu Przodków i służą wyłącznie dobru ocalałych. Forma i charakter pogrzebów są tak różnorodne, jak kultury i religie na świecie. Pomyśl o Irish Wake, New Orleans Jazz Funeral i State Funerals, by wymienić tylko kilka. Dziś rośnie koncepcja zielonego pogrzebu. Trumny wykonane są z biodegradowalnej tektury i zakopane tam, gdzie pudełko i jego zawartość mogą „wrócić do natury”.

Zwyczaj grobowy salwy z trzech karabinów rozpoczął się podczas wojny secesyjnej. Pierwotnie salwa została wystrzelona, ​​aby zaprzestać walki, więc należy dbać o zmarłych na polu bitwy. Druga salwa oznaczała, że ​​pole było czyste, a walki mogły zostać wznowione. Salut z 21 pistoletów pokazuje szacunek jednego kraju do drugiego, zwykle od słabszego do silniejszego. We wczesnej Ameryce oddano jeden strzał dla każdego stanu. Później został znormalizowany na poziomie międzynarodowym na 21.

Krany są wyjątkowo amerykańskie.Generał z Południowej Wojny Secesyjnej, który nie lubił hejnału „Lights Out”, napisał go z pomocą swojego hejnala. Wkrótce nawet żołnierze Jankesów przyjęli piękną, nawiedzającą melodię. W późniejszych latach śpiewane były przez harcerzy podczas wieczornych ognisk, a także w miejscach pamięci cywilnych i wojskowych.

Amerykanie uważają, że temat śmierci jest niesmaczny, a nawet niegrzeczny. Musimy wiele nauczyć się od historii i naszych światowych sąsiadów.

Shalom.

Instrukcje Wideo: Czarna Śmierć cz.1/2 - Historia na Szybko (Kwiecień 2024).