Ozdoby choinkowe Opowiedz historię naszej rodziny

• Może 9, 2024

Usiadłem na stołku, pudełko ozdób z kolei na kolanie. Dzieci ustawiły się w szeregu, zgodnie z instrukcjami taty, w jednym pliku na moim tronie. Ich instrukcje polegały na tym, aby pojedynczo dostawać ornament, iść spokojnie do drzewa (także pojedynczo), położyć go, a następnie przejść dookoła kanapy do końca linii i cierpliwie czekać na następną kolejkę. Siedział blisko drzewa, gotowy i gotowy z dodatkowymi haczykami i bezsensownym wyrazem twarzy. UH Huh. Wiesz, jak wyszedł jego wojskowy plan ataku: przeskakiwanie przez kanapę, brudne ręce sięgające do moich nieskazitelnych pudełek, próby zjedzenia tych, które wyglądają jak cukierki, i, proszę, pojedynczo? Pa-ha! Nie miało znaczenia. Dekorowanie drzewa jest nadal i zawsze jednym z moich ulubionych świątecznych zajęć, a ta noc była tak satysfakcjonująca, jak tylko może być przycinanie drzew.

Naprawdę chodzi o ozdoby. Od czasu do czasu mogę marzyć o eleganckiej, dopasowanej kolorystycznie jodle, świerku lub sosnie, ale jak co roku nadchodzi i ciągniemy te same stare malowane drewniane rzeczy, które moja matka kupiła jako nową narzeczoną, bale wykonane ze starych kartek świątecznych, na które spasowałem nasze pierwsze kilka drzew „Charlie Brown”, wypchane filce, które moja babcia zrobiła dla każdego członka rodziny, Postacie z Ulicy Sezamkowej, anioły czyszczące fajki i resztki kilku zestawów kulek o różnych kolorach, to wymarzone drzewo wydaje się coraz zimniejsze nawet bez serca. Ozdoby, których używamy w kółko, opowiadają historię naszej rodziny. Moim zadaniem jest zawsze ich rozdawanie, a ja krótko opisuję, w jaki sposób udało nam się je zdobyć i dlaczego jest wyjątkowy. Nawet te kupione na wyprzedażach po Bożym Narodzeniu, które nie miały wówczas szczególnego znaczenia, nabierają znaczenia, jak pamiętamy naszą rodzinę, w którym każdy rok był kupowany. I każdego roku kupujemy nowe ozdoby dla każdego z naszych dzieci, zaznaczając ich zainteresowania lub fascynacje, ponieważ wybierają ciężarówkę jednego roku, a koszykówkę następnego.

Miałem trochę przewagi w dziale wartości sentymentalnej. Moja matka zmarła, gdy miałem 19 lat, mój ojciec ożenił się ponownie, gdy miałem 20 lat, więc kiedy wyszłam za mąż w wieku 21 lat, otrzymałem większość ozdób mojej rodziny z dzieciństwa. Przez pierwsze kilka lat mojego małżeństwa naprawdę nie było nas stać na zakup wielu własnych, więc umieściliśmy je na naszym drzewie, a moje wspomnienia z dzieciństwa podzielę się z mężem. Gdy co roku nabyliśmy kilka własnych, wspomnienia i nastroje rosły. Zacząłem też robić kilka każdego roku, nic wyszukanego ani drogiego. Kiedy tylko przekręciłem środki czyszczące fajki do różnych kształtów - aniołów, reniferów, gwiazdy - to takie proste, że nawet ja, który w rzeczywistości mogę mieć najmniej naturalne zdolności rzemieślnicze w historii Mormon Mom w historii, uznałem, że łatwo jest stworzyć rozpoznawalne kształty Yuletide.

Największą niespodzianką w tym roku była ta, o której zapomniałem w zeszłym roku - maszynka do strzyżenia włosów ze złamanym zębem. Ma u góry zawiązaną czerwoną wstążkę i haczyk. Dziwny? No tak. Ale widok ten natychmiast przywrócił mi czułość moich małych trojaczków, pomagając mi wtedy przypomnieć sobie naszą rodzinę. Oni zawsze by wyciągnij te rzeczy z moich włosów, a kiedy jeden z moich mężczyzn przypadkowo upuścił je, a potem nadepnął, jego starszy brat podniósł je i przypiął do drzewa. Śmiejąc się, zdjąłem go, a potem przerwałem - starałem się zdecydować, co powinniśmy zrobić dla ozdób. Nie było nas stać na żaden zestaw, a zabrakło mi zapasów, ale trochę wstążki, farb, kleju i brokatu, a zwykłe przedmioty, których używaliśmy, stały się uroczymi, dziwacznymi dekoracjami, a teraz działają jak rodzaj kapsuła czasu z tamtego roku, umieszczona wśród bardziej tradycyjnych ikon świątecznych.

Nie polegam na samej pamięci, żeby wszystko było proste. Ponumerowałem każdą ozdobę lub serię, jeśli jest ich kilka, i trzymam karty 3 x 5 z historią i znaczeniem ich wszystkich. Jest to ważne, ponieważ jestem nieoficjalnym historykiem, zarówno dla mojej rodziny pochodzenia, ponieważ moje siostry były zbyt młode, kiedy moja matka umarła, aby pamiętać tak samo jak ja, a także rodzinę, którą dorastam wraz z mężem. Jeden z projektów szkoły czwartej klasy mojej siostry znajduje się wśród ozdób przypominających witraże, które wykonaliśmy w wieku sześciu lat, wraz z nowszymi dodatkami, które kupiłem dla moich dzieci. Kiedy będzie gotowa, a jej historia będzie dla niej, a kiedy moi synowie dorosną i pobiorą się, będą mieli dobry początek swoich kolekcji.

Mamy ich teraz tak wielu, że już nigdy więcej nie chodzą na nasze drzewo, a jednak wszyscy dostają swoją kolej co kilka lat. Wyciągam z pudełek, budując projekt organicznie, spontanicznie przekazując każdemu dziecku, którą historię, jak sądzę, spodobałby mu się ten moment. Oczywiście, wszystkie pięć z nich ma jeszcze siedem lat, więc ozdoby stają się zatłoczone na dolnych gałęziach.Po umieszczeniu ich przez dzieci wyłączamy oświetlenie pokoju, włączamy oświetlenie drzewa na kilka „och” i „ahhh”, a kiedy dzieci patrzą Grinch: Świąt nie będzie z czerwonymi i zielonymi miseczkami (oczywiście plastikowymi) wypełnionymi kakao i talerzami gadżetów wyważonymi na małych nóżkach, ja zrównoważyć drzewo.

Rozsyłam ozdoby własnym światłem, umieszczając prawdziwe szczyty w pobliżu szczytu, upewniając się, że wszystkie Świętego Mikołaja nie są w jednym miejscu, a wszystkie czerwone kule w drugim. My mógłby stworzyłem tę cudowną jodłę marzeń, pokrytą bordowymi i złotymi zdobieniami oraz dzieci mógłby postępowałem zgodnie z planem tatusia, stojąc w szeregu, maszerując wokół kanapy, ale kto tak naprawdę tego chce? Kiedy Boris Karloff śpiewa: „Jesteś obrzydliwy, panie Grinch”, mój mąż krzyczy na psa, wydmuchując nos; moje dziecko przewraca się na podłogę, mówiąc „ginch, ginch”; dwie głowy moich trojaczków opadają sennie na ramiona trzeciej, która siedzi między nimi; mój sześciolatek popija ostatnie resztki kakao; i ta chwila staje się integralną i wieczną częścią naszej historii - przyszłorocznej historii - która zostanie upamiętniona tym, co widzę i czuję, oddychając w tej chwili i tym, co dodamy do naszego drzewa i moich pudeł w nadchodzącym czasie tygodnie

Instrukcje Wideo: 11 Pranków Rodziny Adamsów na Halloween (Może 2024).