Każdy według własnego przekonania

• Może 17, 2024

Niewierzący w Bogu mają pełne prawo podążać wybranymi przez siebie ścieżkami. Wszyscy mamy prawo stosować się do dowolnej religii lub systemu wierzeń, który wybieramy.

Rozdział 109, wersety 1-6
Powiedz: „O wy, niewierni. Nie czczę tego, co czcicie. Nie czcicie też tego, co czczę. Nigdy też nie będę czcić tego, co czcicie. Nigdy nie będziecie czcić tego, co czczę. Dla ciebie jest twoja religia, a dla mnie moja religia.

Ten rozdział z końca Koranu mówi nam, że jeśli chodzi o religię i kogo lub to, co czcimy, decyzja należy do każdego z nas. Nie do nas należy osądzanie siebie nawzajem lub podążanie wzajemnie tą samą drogą.

Nie ma instrukcji, by walczyć lub znęcać się nad innymi za to, że nie wierzą w to samo, a ten rozdział wyjaśnia, że ​​powinniśmy trzymać się broni i nie dać się zwieść temu, co mówią nam inni.

Jeśli ludzie zdecydują się nie wierzyć w Boga lub wierzyć w coś lub kogoś innego, aby ubóstwiać u boku Boga, mają do tego prawo. Mamy również prawo do wyznawania wybranej przez nas religii bez ingerencji innych osób.

Islam oznacza podporządkowanie się samemu Bogu, a muzułmanin jest tym, który poddaje się jedynie woli Boga, a nie otaczającym go ludziom. Ci, którzy zdecydują się czcić innych razem z Bogiem, takich świętych i proroków, albo zdecydują się nie wierzyć w nic innego jako boga, mogą to zrobić.

Ci, którzy czczą samego Boga, przestrzegają pierwszego przykazania: „nie będziesz miał innych bogów przede mną”.

Rozdział 2, wiersz 256
W religii nie będzie przymusu: właściwa droga różni się od złej. Każdy, kto potępia diabła i wierzy w Boga, uchwycił najsilniejszą więź; taki, który nigdy się nie psuje. Bóg jest słuchaczem, wszechwiedzący.

Brak przymusu oznacza, że ​​nikt nie może zmusić innej osoby do uwierzenia w coś, czego nie chce. Nie mamy prawa zabijać innej osoby, ponieważ jej system wierzeń różni się od naszego. Nie mamy prawa zabijać ani dręczyć innej osoby, jeśli zdecydują się porzucić jedną religię i podążać za inną.

Religia jest czymś pomiędzy duszą a stwórcą i nikt i nic nie powinno przeszkadzać ani odbierać prawa drugiej osoby do wielbienia, jak im się podoba.

Rozdział 10, werset 99-100
Gdyby twój Pan chciał, wszyscy ludzie na Ziemi uwierzyliby. Czy chcesz zmusić ludzi, by stali się wierzącymi? Żadna dusza nie może uwierzyć inaczej niż zgodnie z wolą Boga. Gdyż przeklina tych, którzy nie chcą zrozumieć.

Instrukcje Wideo: Odtajnione akta CIA - bez czego Twój umysł się rozpada (Może 2024).