Prezydent i związki zawodowe
Ten człowiek udowadnia, że ​​lata nauki i edukacji nie muszą stać się najważniejszą osobą w kraju. Nie potrzebował drogich kampanii, aby wygrać wybory prezydenckie, i nie spędził lat na polityce, zanim został prezydentem Polski. Po prostu walczył z systemem, zyskując rozgłos na całym świecie i stając się prezydentem prostych ludzi, którzy potrzebowali kogoś spoza silnych partii komunistycznych, które rządziły wówczas krajem.

Lech Wałęsa, szczególnie związany z ruchem „Solidarność”, urodził się w 1943 roku w małej miejscowości Popowo. Skończył edukację w wieku 18 lat w szkole zawodowej, aby zostać elektrykiem. Ale dopiero po zatrudnieniu w Stoczni Gdańskiej Lenina rozpoczął karierę jako opozycjonista. Zaczynał jako jeden z liderów strajku generalnego, który miał miejsce w stoczni, aby zostać aktywnym członkiem związków zawodowych. Mimo że został zwolniony ze stoczni gdańskiej, nadal pomagał prowadzić strajki, co doprowadziło do osiągnięcia tzw. „Porozumienia gdańskiego”. Dzięki temu oraz silnemu rozczarowaniu Polski gospodarką rząd pozwolił na utworzenie niezależnych związków zawodowych, które odzwierciedlają potrzeby i cele ruchu robotniczego.

Prosty elektryk, który powrócił do pracy w gdańskiej Stoczni Lenina, był jednym z założycieli „Solidarności” - niezależnego związku zawodowego, który wyłonił się ze stoczni gdańskiej i otworzył drogę dla innych podobnych ruchów. Wałęsa został pierwszym przewodniczącym związku. Związek zawodowy stał się silnym ruchem społeczno-politycznym, który w pewnym momencie osiągnął prawie 10 milionów członków (w mniej niż 40 milionach osób w Polsce). Ale życie gdańskiego elektryka może być łatwe dzięki jego opozycjonistycznemu podejściu. Cały czas był śledzony przez policję rządową i internowany przez kilka miesięcy. Ale był coraz bardziej rozpoznawany także poza Polską. Został nawet ogłoszony mężczyzną 1981 roku przez magazyn „Time”. W 1983 roku zdobył nagrodę Noble.

Strajk z 1988 r. Doprowadził do porozumienia polskiego okrągłego stołu, które umożliwiło utworzenie pierwszego powojennego niekomunistycznego polskiego rządu. W 1990 roku Lech Wałęsa został prezydentem Polski w wolnych wyborach, o których naród marzył od dawna.

Trudno ocenić czas, kiedy Lech Wałęsa był prezydentem Polski, szczególnie dla dzisiejszych młodych ludzi, którzy nie dorastali w swoich najwspanialszych chwilach. Na pewno był szanowany w całym kraju i na świecie za swoją wolę walki. Kolejne lata dowiodły jednak, że potrzeba więcej kwalifikacji, by rządzić niepodległym krajem. Pięć lat nie można oceniać oddzielnie od tego, co zrobił wcześniej Wałęsa, ponieważ wiele późniejszych zmian było jedynie kontynuacją procesu zapoczątkowanego przez niego i jego kolegów z opozycji.

Chociaż Lech Wałęsa ponownie próbował ubiegać się o urząd Prezydenta Polski, nie powiódł się. Największą (nieprzyjemną dla niego i wielu innych) niespodzianką było to, że po 5 latach rządzenia niepodległą Polską przegrał w walce z członkiem partii postkomunistycznej (Aleksander Kwaśniewski). Chociaż nie jest on teraz potężnym politykiem (a właściwie nigdy więcej nie był po tym, jak przestał być Prezydentem Polski), wciąż jest żywym narodowym symbolem wolności.

Instrukcje Wideo: Wystąpienie Prezydenta RP podczas spotkania z KK NSZZ „Solidarność” (Może 2024).