Córka Archiego - przegląd

• Może 6, 2024

Jane Seaford's Córka Archiego to bardzo wzruszająca opowieść o Sally i jej dążeniu do odkrycia prawdy o tym, co spotkało jej matkę, która „odeszła”, gdy była bardzo młoda. Powieść, opowiadana w trzeciej osobie, rozwija się przez perspektywę Sally w pierwszej połowie książki, a następnie w drugiej połowie perspektywy zmieniają się między Sally, jej mężem Johnnym i Archiem, jej ojcem.

Sally nawiązuje przyjaźnie i relacje z ciężarem „rzeczy niewypowiedzianych” wiszących na jej ramionach. Z początku nie zdaje sobie sprawy z tego, jak tęskni za matką w podświadomości, ale gdy jej historia się rozwija i przechodzimy z nią codzienne życie, zaczyna stawić czoła prawdzie o jej najgłębszym pragnieniu dowiedzenia się, co dokładnie stało się z jej matką. Przechodzimy przez retrospekcje, które dają nam wgląd zarówno w jej dzieciństwo, jak i w życie jej braci, Andy i Jacka, i widzimy, jak traktował ich ojciec; jego nonszalancka i niemal bezduszna postawa, jeśli chodzi o nich. Na podstawie tych retrospekcji mamy wrażenie, że jako dziecko Sally musiała niepokoić się chorobą matki, ale tak naprawdę nie wiedziała, co jest z nią nie tak, a jej ojciec był zimny, szorstki i nigdy nie okazywał jej uczuć lub jej bracia.

Sally zaczyna cierpieć psychicznie, gdy dręczą ją pytania bez odpowiedzi, nieprzyjemne (i przyjemne) wspomnienia matki, która prawie zawsze była w łóżku, z tego, co pamiętała. Jej relacje również cierpią wraz z nią; jej mąż Johnny i najlepsza przyjaciółka Maureen robią wszystko, co mogą, aby jej pomóc i przywrócić normalność życiu ich i całej rodziny.

Ta powieść dotyczy chorób psychicznych, następstw tłumionych lub tłumionych wspomnień, ukrywania istotnych informacji przed bliskimi w celu „ochrony”. Sally jest dręczona, ponieważ nigdy nie powiedziano jej, co się stało z jej matką, nigdy nie pozwolono im o tym rozmawiać, więc nigdy nie musiała odpowiednio opłakiwać matki, płakać za nią i mieć za sobą ten aspekt straty.

Seaford's Córka Archiego jest bardzo wzruszające i prawie zadziwiające, ponieważ zawiera wiele pytań do czytelnika; zastanawiamy się nad chorobą psychiczną, jej przyczyną, leczeniem. Czy choroba psychiczna / depresja są dziedziczne? Czy możemy kiedykolwiek uwolnić się od urazów z dzieciństwa, czy też jesteśmy bliznowaceni do końca życia? Czy chorobę psychiczną można kiedykolwiek wyleczyć na zawsze, czy może po prostu ustępuje, na pewno powróci, gdy zostanie wywołana przez coś nieprzyjemnego? To genialne dzieło literackie, ponieważ obserwujemy, jak Sally ewoluuje jako bohaterka, początkowo dręczona przez dzieciństwo, zszokowana fizycznie i psychicznie, a wreszcie, gdy staje się odmłodzona i odważna, zdeterminowana, by żyć dla siebie i swojej rodziny.

Jedną z rzeczy, bez których powieść mogłaby się obejść, są liczne części i rozdziały, z których się składa. Składa się z dziewięciu części, z których każda podzielona jest na rozdziały. Całą powieść można łatwo podzielić na cztery, a najwyżej pięć części, przy czym każda z nich rozwija różne etapy życia Sally i tego, w jaki sposób w końcu dowiedziała się o śmierci matki. Kilka rozdziałów w części pierwszej było również trochę nieistotnych; książka mogłaby się obejść bez niektórych wątków fabularnych, które miały miejsce w kilku pierwszych rozdziałach. Zrozumiałe jest, że autor stara się zachęcić czytelnika, aby przeżył z nią życie Sally, aby poczuć wszystko, co czuje i lepiej ją zrozumieć; jednak te rozdziały były nieco niepotrzebne i mogły zostać pominięte.

Kolejną rzeczą związaną z powieścią jest jej powolny start; trochę czasu zajęło jej poznanie Sally, a nasze umysły nie były przepełnione wszystkim, co działo się wokół niej (pozornie nieistotne wydarzenia we wspomnianych wcześniej rozdziałach). Inną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że większość - jeśli nie wszystkie - postacie nie mają nazwisk (nazwisk), zwłaszcza Sally, główna postać. Myślałem, że byłoby bardziej solidne i prawdziwe, gdyby mieli nazwiska; daje autentyczność i oryginalność, jak prawdziwi ludzie.

Wydaje mi się, że wszystko zostało powiedziane Córka Archiego naprawdę jest godnym podziwu dziełem; Zdecydowanie chciałbym przeczytać kolejną powieść Seaford!

Córka Archiego w Amazon


*** Autor otrzymał kopię tej książki w zamian za uczciwą recenzję.

Instrukcje Wideo: Polityczny Przegląd Tweetów #55 Beata Szydło, córka leśniczego, sankcje dla Polski. (Może 2024).