Jesień - Elizabeth Barrett Browning

• Może 2, 2024

Moją ulubioną porą roku jest jesień. Liście zaczynają przybierać kolor, powietrze jest rześkie i chłodne, a dookoła zapowiada się zima. Zmiana pór roku była tajemnicą i pięknem uchwyconym przez poetów od wieków. Dokonano analogii między porami natury i porami życia. Wiosna reprezentuje młodą młodość, lato to dorosłość - czas pracy i rodziny, a jesień symbolizuje blaknięcie przed „zimą” życia, gdy ogarnia nas śnieg śmierci.

W „The Autumn” - Poeta Elizabeth Barrett Browning kontynuuje tę analogię pór roku. Jej pierwsze wiersze mówią nam, abyśmy słuchali, a nasze serca mogły zobaczyć i usłyszeć historię pór roku. W swoim wierszu zachęca czytelnika, aby nie koncentrował się na zmianach pór roku życia, ponieważ wszystko, co przynosi życie - jego szczęście, smutek, zmiany i los - jest po prostu jak wiatr. Może nie lubimy zmian, ale ona namawia nas, abyśmy kontynuowali i uśmiechali się pomimo nich. Przypomina swoim czytelnikom w swoich ostatnich wierszach, że bez względu na to, co przynosi życie, perspektywa nieba nigdy nie jest beznadziejna.

Jesień
Elizabeth Barrett Browning (1833)

Idź, usiądź na wyniosłym wzgórzu,
I odwróć oczy,
Gdzie falują lasy i wody dzikie
Wykonaj hymn jesiennego dźwięku.
Letnie słońce jest na nich słabe -
Letnie kwiaty odchodzą -
Usiądź spokojnie - jak wszyscy zamieniają się w kamień,
Z wyjątkiem twojego zadumanego serca.

Jak tam siedziałeś w okresie letnim,
Może jeszcze być w twoim umyśle;
I jak słyszałeś śpiew zielonych drzew
Pod odświeżającym wiatrem.
Chociaż teraz wieje ten sam wiatr,
Pamiętasz jego podmuch;
Za każdy oddech, który porusza drzewa,
Doth powoduje, że liść spada.

O! jak ten wiatr, cała radość
Ciało i pył nadają:
Nie możemy znieść jego odwiedzin,
Kiedy zmiana jest w sercu.
Gejowskie słowa i żarty mogą nas rozśmieszyć,
Kiedy smutek śpi;
Ale inne rzeczy muszą sprawić, że się uśmiechniemy,
Kiedy Smutek każe nam płakać!

Najdroższe dłonie, które ściskają nasze dłonie, -
Ich obecność może być inna;
Najdroższy głos, który spotyka nasze ucho,
Ten ton może już nie nadejść!
Zanika młodość; a potem radości młodości,
Który raz odświeżył nasz umysł,
Przyjdzie - jak w tych wzdychających lasach
Zimny ​​wiatr.

Nie słuchaj wiatru - nie patrz na las;
Uważaj na dolinę i wzgórze -
Wiosną niebo otoczyło ich -
Niebo wciąż je otacza.
Przyjdź jesień scathe - przyjdź zima zimno -
Chodź, zmień - i ludzki los!
Bez względu na perspektywę związaną z Niebem,
Nie może być opuszczony.

Instrukcje Wideo: Drużyna Wędrownicza "Jupijajej" - Jupi Song (Może 2024).