Zastraszanie w recenzji książki ataków

• Może 2, 2024

Znęcanie się jest obecnie tematem, którego społeczeństwo nie może dłużej ignorować. Edukacja i świadomość wymusiły bardziej znaczącą dyskusję na temat tego długotrwałego problemu, który okazał się szkodliwy dla dzieci na całym świecie. Edukacja i świadomość są również nieocenionymi pierwszymi krokami we wszelkich działaniach mających na celu przeciwdziałanie zastraszaniu i dlatego jest to książka Znęcanie się pod atakiem został opublikowany.

Znęcanie się pod atakiem to książka esejów z perspektywy pierwszej osoby napisanych przez nastolatków, którzy byli zaangażowani w przypadki zastraszania jako ofiara, tyran lub osoba postronna. To dzięki tym kontom osobistym czytelnicy zyskują wgląd, znajdują powiązania i zrozumienie emocjonalne. Na podstawie tych esejów prześladowane dziecko może już nie czuć się odizolowane, a nawet czerpać inspirację z osobistych doświadczeń innych ofiar zastraszania. Podczas gdy dzieci w roli osoby postronnej mogą zyskać odwagę, aby zrobić więcej, aby przestać zastraszać, a tyran, który chce się zmienić, może postrzegać tę decyzję raczej jako siłę niż słabość.

Dobrą częścią książki jest informacja na temat rozpoznawania oznak prześladowania. Interwencję można rozpocząć dopiero po poinformowaniu rodziców / dorosłych o problemie i wielokrotnie dzieci, których to dotyczy, nie przyjeżdżają. Inną dobrą cechą książki jest długa lista zasobów, które obejmują książki, filmy i organizacje mające na celu zapewnienie wsparcia zapobiegawczego i uchwalanie programów przeciwdziałających nękaniu.

Jednak brakującym zasobem, który mógłby zwiększyć potęgę tej książki, jest bezpośrednia informacja zwrotna od nastolatków na temat rezolucji. Co pomogłoby im poradzić sobie z ich rolą w procesie zastraszania? Czy nastolatki były świadome i chętne do szukania pomocy w programach pomocowych? Na przykład, czy osoby postronne, które chciałyby zabrać głos, ale bały się własnej wiktymizacji, skorzystałyby z anonimowej infolinii, aby zgłosić szczegóły incydentów, których byli świadkami? Czy znęcający się, znając zgłoszone incydenty, mogą spowodować poważne konsekwencje, ograniczyć ich działania, a nawet szukać pomocy w ich zachowaniu? Chociaż istnieją infolinie przeciw nękaniu różnych natur i inne programy przeciw nękaniu dostępne w wielu obszarach, ich wskaźniki powodzenia są często trudne do oszacowania. Zdobycie przemyślanej, zbiorowej informacji zwrotnej na temat tych programów, a także świeżych pomysłów na środki wsparcia od nastolatków wystarczająco odważnych, aby opowiedzieć swoje historie, byłoby niezwykle pouczające.

Niemniej jednak, Znęcanie się pod atakiem należy docenić jego wysiłki na rzecz przeciwdziałania zastraszaniu i dobro, jakie może uczynić, aby podtrzymać rozmowę. Właśnie w tych dyskusjach uświadamiamy sobie i wychowujemy ten problem. Mamy nadzieję, że w tych dyskusjach wreszcie odkryjemy rezolucję kończącą zastraszanie w dzieciństwie.


*** Bezpłatna kopia tej książki została udostępniona wyłącznie do celów recenzji ****
Znęcanie się pod atakiem: prawdziwe historie napisane przez nastoletnie ofiary, znęcanie się i napastników (Teen Ink)

Instrukcje Wideo: Stanisław Kaliński - "Bolimów 1915" - recenzja (Może 2024).