Odwaga odwagi
Aby być wolnym, umysł musi najpierw zostać przeszkolony. A trening umysłu polega przede wszystkim na uwolnieniu większości bałaganu, który się w nim zgromadził. Chociaż chcemy myśleć o sobie jako o „oryginalnych myślicielach”, dość surowa rzeczywistość polega na tym, że większość tego, co myślimy, składa się z myśli, które zostały nam przekazane przez innych ludzi i takich przypadkowych rzeczy, jak filmy, które oglądaliśmy, telewizja programy, które oglądaliśmy, oraz fragmenty książek, które przeczytaliśmy.

Nie twierdzę, że jest coś złego w inspirowaniu się światem, który nas otacza i naszymi doświadczeniami w tym świecie. Ale kiedy prawie wszystkie nasze myśli przyszły do ​​nas z drugiej ręki, jak ubrania znalezione w sklepie z używanymi rzeczami, nie ma już miejsca na myśli, które są wyłącznie nasze. Bez względu na to, czy zdajemy sobie z tego sprawę, czy nie, masowa zgodność wywodzi się z naszych umysłów. Uczymy się, uwarunkowujemy, prujemy mózg w przyjmowaniu pewnych form zachowania, które pozostawiają niewiele miejsca na indywidualność lub oryginalność. Dlaczego niektórym z nas trudno jest pojąć, że jednostka zagubiła się w „stadzie”, jak powiedziałby Nietzsche. To, co było prawdą w czasach Nietzschego, stało się bardziej konkretną rzeczywistością w dekadach po jego śmierci.

Smutne jest dla mnie to, że wielu z nas próbuje stać się częścią stada, wątpiąc w naszą oryginalność i pozwalając sobie wybierać popularność zamiast indywidualności. Zgadzamy się, ponieważ chcemy się dopasować. Kiedy wydaje się, że jedyną inną opcją jest bycie społecznym niedopasowaniem, czy to dziwne, że tak wielu z nas waha się być naszą prawdziwą jaźnią? Dziwne i upokarzające może być sprzeczne z oczekiwaniami, które postrzegamy wobec nas społeczeństwo i inni ludzie. To prawda, że ​​chcemy być postrzegani jako odważne, nieustraszone dusze, które wolą przygodę od status quo. Ale ilu z nas wiedzie życie, które demonstruje to pragnienie?

Czasami tylko w snach podejmujemy ryzyko i wybieramy drogę zagrożenia bezpieczną ścieżką, która wydaje się zapewniać nam bezpieczeństwo. Dla niektórych bezpieczeństwo jest tak istotną potrzebą, że poświęcenie szans i wyzwań jest jedynym sposobem, w jaki wiedzą, jak żyć. W ten sposób prowadzą życie, które na pozór może wydawać się pełne zadowolenia, ale w rzeczywistości są pustymi skorupami życia, które mogliby doświadczyć, gdyby po prostu odważyli się żyć swoimi marzeniami.

Tak wielu z nas wyobraża sobie, że piękne możliwości i magiczne przygody jakoś nas spotkają. Tak więc rok po roku mija i, jak Ariadna na brzegu, czekamy na jakiś cud, który nigdy nie nadejdzie. Czekamy na życie, które nas budzi, a nie na życie. I chociaż niektórzy ludzie mogą sobie wyobrazić, że ci, którzy nie realizują swoich marzeń, po prostu nie są skłonni do podjęcia wysiłku, aby to zrobić, częściej niż strach nas powstrzymuje. Obawiamy się, że inni pomyślą o nas, jeśli przejdziemy obok nich, odkrywając skarby, których nigdy nie znajdą. Obawiamy się również, że skrzynia skarbów, na którą mamy nadzieję, zostanie wypełniona zwykłymi kryształami zamiast wykwintnych klejnotów! Ale nawet jeśli to, o czym marzymy, znacznie przewyższa wszystko, co możemy znaleźć, czy lepiej jest zaryzykować lub pozwolić, aby nasze obawy trzymały nas zamkniętych w naszych bezpiecznych fantazjach?

Jedynym sposobem, aby znaleźć odwagę, aby odważyć się zamiast po prostu śnić, jest przekształcenie umysłu w naczynia, które działają dla nas, a nie przeciwko nam. Jedynym sposobem na rozpoczęcie jest opróżnienie umysłu z każdej pojedynczej myśli, która uniemożliwia nam bycie nie tylko tym, kim naprawdę jesteśmy, ale tym, czym mamy się stać.

Instrukcje Wideo: Pelna moc odwagi: Jacek Walkiewicz at TEDxCzwartekHillCinema (Kwiecień 2024).