DMC, de Dillmont i Tatting

• Może 13, 2024

Wątek DMC ma bardzo długą historię. „D” oznacza „Dollfus”, nazwisko dwóch braci, których działalność w zakresie malowania tkanin rozpoczęła się w 1746 r. Ich bratanek, Daniel Dollfus, poślubił Anne-Marie Mieg w 1800 r. I połączył oba ich nazwiska w jedno nazwisko, Dollfus-Mieg. „M” oznacza Mieg. „C” oznacza francuskie słowo „firma”, a więc Dollfus-Mieg & Cie lub DMC.

Ich syn dowiedział się o nowym procesie merceryzacji, wynalezionym przez Johna Mercera. Obróbka włókien wodorotlenkiem sodu pęcznieje i zwiększa ich połysk oraz zdolność do barwienia. Po tym procesie następuje kąpiel alkaliczna, która wzmacnia włókna i „wstępnie je kurczy”. Wątek DMC jest dziś dostępny we wszystkich kolorach tęczy.

W tym samym czasie firma nawiązała długą współpracę ze słynną artystką igłową Thérèse de Dillmont (1846–1890 urodzoną w Austrii). Po przeprowadzce w 1886 r. Do Alzacji (Francja) rozpoczęła szkołę haftu i robótek ręcznych pomoc Jeana Dolfusa (jednego z czterech wnuków braci założycieli). Napisała wiele książek wydanych przez Bibliotheque DMC.

Była autorką The Encyclopedia of Needlework (1884), tomu znanego z strzępów. Ta książka została przetłumaczona na wiele języków. Nadal jest drukowany w kółko dzisiaj. Zawiera jeden rozdział dotyczący frywolitki, w tym instrukcje i niektóre wzory. Całą książkę można pobrać online pod adresem: //encyclopediaofneedlework.com/
Rozdział dotyczący frywolitki to:
//encyclopediaofneedlework.com/chapter_10.html

Opublikowała także książkę o frywolitkach. Ta publikacja DMC ma 56 stron z obszernymi instrukcjami i wzorami do obrzeży, pól, motywów, wszystko w tatuażu. A oto pełna książka DMC o Tattingu autorstwa Teresy Dillmont: //antiquepatterns.dreamhosters.com/DMCTat.pdf

Życie Thérèse de Dillmont zakończyło się zbyt szybko w 1890 r., Zaledwie rok po ślubie. Zastąpiła ją siostrzenica o tym samym nazwisku w DMC. Mlle de Dillmont wykroczyła poza krawędzie i wstawki, tworząc projekty, takie jak narzuty na łóżko, a także dodała użycie dwóch wahadłowców i dwóch kolorów i przypisuje się jej wymyślenie „węzła” Josephine.