W powieści Heart Strings Lauren Halloren została poproszona o rozważenie wybaczenia. Lauren jest kobietą, która sama zmaga się z tym, aby związać koniec z końcem i pracować nad własnymi demonami. Aby zwiększyć stres, proszona jest o wybaczenie komuś, kto popełnił przeciwko niej przestępstwo. Osoba była obserwowana podczas przestępstwa, złapana na popełnieniu, a nawet przyznała się do winy. Oczywiście winny.

Trudność w tym konkretnym scenariuszu polega na tym, że strona winna nie wyraziła skruchy za przestępstwo. Czy Laura powinna wybaczać?
Przestępstwem jest:
Wszelkie przestępstwa, poważne wykroczenia lub grzechy
Głupi, bezsensowny lub haniebny akt

Przebaczenie to:
Udzielić ułaskawienia za
Zrezygnować z wszelkich roszczeń z tytułu
Przestać odczuwać urazę
Aby anulować zadłużenie lub odpowiedzialność

Sądy orzekłyby karę za przestępstwo. To będzie ich decyzja, czy nastąpi zwrot kosztów i kara więzienia.

Decyzja Laury polegałaby na tym, czy zatrzymać niechęć, czy pozwolić jej odejść. Czy winny zasłużył na przebaczenie?

Czy Lauren, strona poszkodowana, miała prawo czekać na jakiś znak wyrzutów sumienia lub skruchy, zanim zaoferuje przebaczenie?

Jako chrześcijanie wiemy, że przed Bogiem nie ma przebaczenia grzechu bez pokuty. Musimy żałować i ufać ofierze Jezusa, która zapłaciła za nasz grzech. Oczyszczeni z grzechu otrzymujemy życie wieczne niewinne w oczach Boga.

Jaka jest nasza odpowiedzialność za przebaczenie? Czy mamy prawo odmówić?

Jezus powiedział, że mamy kochać innych jak siebie samych. Mamy kochać innych tak, jak On nas kochał.

Prosi nas o wybaczenie.
Kolosan 3:13 nakazuje nam wybaczyć wszelkie skargi, jakie możemy sobie wyrządzić.

Łukasza 6:37 mówi „nie sądźcie”, „nie potępiajcie”, ale przebaczcie.

W Ewangelii Mateusza 6:14 powiedziano mi, że gdy wybaczam innym, otrzymam przebaczenie.

Mark 11:25 mówi, że kiedy się modlę, jeśli mam pretensje do kogokolwiek, muszę mu wybaczyć, aby mój Ojciec w niebie mógł mi wybaczyć.

Moim zdaniem obowiązek kochania i wybaczania spoczywa na mnie. Sąd i wymóg pokuty należą do Boga.

W książce przyjaciel Lauren ujmuje to w ten sposób. „Wszyscy popełniamy zbrodnie, jeśli nie przeciwko prawu ziemi, przeciwko Bogu. Nikt z nas na to nie zasługuje, ale mimo to przebacza. ” Ona jest zachętą, chcąc, aby strona winna znała Jezusa i wiedziała, że ​​są kochani, nawet w stanie winy.

Co myślisz?



Instrukcje Wideo: „Żeby żyć - trzeba sobie przebaczyć...” (Może 2024).