Podziały Polski

• Może 3, 2024

Nowość Polski uważała, że ​​silny kraj nigdy się nie rozpadnie. Jednak to, co wzmocniło średniowieczny kraj, stało się później jedną z przyczyn rozbiorów w XVIII wieku. Związek Polski i Litwy zdecentralizował potęgę kraju. Bogate rodziny zaczęły mieć coraz większy wpływ na politykę i działały w celu uzyskania jeszcze większej władzy (nie zdając sobie sprawy, że jednocześnie doprowadziło to do długotrwałego kryzysu).

Najgorszym wynalazkiem XVII-wiecznej Rzeczypospolitej była polityka procedury parlamentarnej zwana „Liberum Veto”. Jeden poseł do parlamentu mógłby zaatakować każdy akt, który uważał za stworzony przeciwko swojemu państwu, a głosowanie za przyjęciem jakichkolwiek środków wymagało jednomyślnej zgody. Od tego czasu wszystkie reformy może zatrzymać jeden samolubny lub przekupiony obywatel. Kraj stawał się coraz słabszy.

Jednocześnie rosła władza sąsiadów Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W 1730 r. Trzy kraje (Rosja, Prusy i Austria) podpisały tajne porozumienie (zwane później w Polsce „Sojuszem Trzech Czarnych Orłów”), które wyznaczyłyby terytoria ich wpływów. Te same trzy kraje wkrótce podzielą ziemie Polski i Litwy i uzależnią ją od nich i ich rządów.

Pierwszy rozbiór kraju miał miejsce w 1772 r. Oddziały trzech okupantów wkroczyły na ziemie polskie i zajęły uzgodnione między nimi terytoria. Związany z pierwszym podziałem nie uwzględniał dalszego podziału Polski (a jednocześnie Litwy). Okupanci próbowali nawet udowodnić, że akt rozbioru został podpisany w celu ochrony dużego kraju przed konfliktami wewnętrznymi i zewnętrznymi z pomocą Austrii, Prus i Rosji. Akt rozbioru z 1772 r. Został podpisany przez polski parlament w 1773 r. (Za protestem kilku jego członków) i za zgodą króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, którego osobista zgoda przyniosła mu dobra materialne.

Drugi rozbiór miał miejsce w 1793 r. (Dokonali go tylko 2 okupanci - Prusy i Rosja). Kolejnymi wydarzeniami, które spowodowały, że Polacy walczyli między sobą, była konstytucja majowa z 1791 r. Prorosyjscy magnaci wierzyli, że Rosja pomoże im przywrócić Złotą Wolność. W wyniku drugiego rozbioru Polska straciła dwie trzecie ludności z 1772 r. Rosnące poparcie dla reform spowodowało powstanie kościuszkowskie, ale nie powstrzymało to okupantów od trzeciego rozbioru, który na lata przestał istnieć we Wspólnocie (w 1795 r.).

Choć próbowano wskrzesić kraj, dokonano go w mniejszej ramie w 1807 r., Kiedy za zgodą Napoleona powstało tzw. Księstwo Warszawskie. Po jego pokonaniu Kongres Wiedeński w 1815 r. Postanowił zastąpić go Królestwem Polskim. Ale Polacy wciąż pragną pełnej niezależności. Jednak ich dalsze walki (jak powstanie w 1831 i 1863 r.) Doprowadziły do ​​zniesienia autonomii Królestwa. Jednak dopiero w 1918 r. Polacy mogli cieszyć się wolnością.

Instrukcje Wideo: Rozbiory Polski (Może 2024).