Scale of the Universe 2 - strona internetowa

• Może 2, 2024

Jak duży jest wszechświat? I jak mały czy to jest

Obserwowalny Wszechświat ma średnicę około 93 miliardów lat świetlnych, około 900 yottametrów. Yottameter jest największą jednostką długości w międzynarodowym układzie jednostek (SI). Najmniejszą jednostką SI jest yoctometer, 10^-24 m. To liczba z 24 zerami między kropką dziesiętną a „1”. Opisywanie pianki kwantowej, która jest podstawą tkaniny wszechświata, jest raczej dość duże. Piana kwantowa jest mniejsza niż długość Plancka, a 60 miliardów długości Plancka zmieściłoby się wygodnie w joktometrze.

Pisanie o długich liczbach jest łatwiejsze niż ich zrozumienie. Ale jednym ze sposobów jest zbadanie względnych rozmiarów i zmian skali zamiast próby uchwycenia wielkości yottameter. To właśnie robią Cary i Michael Huang na stronie internetowej „The Scale of the Universe 2”.

Dobre funkcje strony internetowej

• Dostępne w kilku językach.


• Interaktywny. W przeciwieństwie do oglądania wideo, możesz zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar lub zatrzymać się na czymś, co Cię interesuje.


• Łatwy w użyciu.


• Pokazuje skalę tego, co oglądasz na różne sposoby: w potęgach dziesięciu notacji, w metrach, w jednostkach SI i wizualnie, jako seria oznakowanych kół z obiektami w tej samej skali zgrupowanymi w środku.


• Grafika, która jest dokładna, atrakcyjna i interesująca.

Kilka sprzeczek

• Możesz kliknąć obiekty, aby uzyskać więcej informacji. To dobra cecha, a niektóre informacje są dziwaczne i zabawne. Ale niektóre z nich są ekscentryczne bez informowania.


• Przydałoby się trochę aktualizacji.


• Niektóre grafiki są zagadkowe.

Astronomia
Chociaż cała strona była dla mnie interesująca, skoncentrowałem się na tym, co związane z astronomią.

Co mi się podobało
Przekonałem się, że zobaczenie skalowanych rysunków miało wpływ. Na przykład wiem, że gwiazdy neutronowe - które pozostały po wybuchu supernowej - są bardzo małe. Ale wciąż zaskakujące było ujrzenie gwiazdy neutronowej mniejszej niż najmniejszy stan USA, Rhode Island.

Rysunki to pokazują Voyager 1, mimo że podróżował przez ponad trzy dekady i daleko poza Pas Kuipera, wciąż nie ma nawet jednego dnia świetlnego od Słońca. (ZA dzień świetlny to odległość, jaką światło pokonuje w ciągu jednego dnia.) Jest w przestrzeni międzygwiezdnej, gdzie wiatr słoneczny już nie dominuje, ale nadal znajduje się w Układzie Słonecznym.

Chmura Oorta jest najodleglejszą częścią Układu Słonecznego, a jej zamrożone ciała wciąż utrzymywane są przez grawitację Słońca, ale prawie w połowie drogi do następnej najbliższej gwiazdy. W miarę powiększania odległości na stronie internetowej można zobaczyć odległość między nimi Voyager 1 i Chmura Oorta. Naukowcy z NASA uważają, że minie jeszcze 15 000 lat, zanim statek przejdzie przez Obłok Oorta i naprawdę opuści Układ Słoneczny.

I - wow! - rozmiar Mgławicy Tarantula był zdumiewający. Jedną rzeczą jest, aby przeczytać, że ma ona 600 lat świetlnych średnicy, ale inną jest zobaczenie jej w porównaniu z innymi odległościami galaktycznymi.

Podobały mi się również małe szczegóły na rysunkach. Na księżycu Jowisza znajdują się wulkany Io, Uran jest na boku, gwiazdy zmienne pulsują, a rysunki mgławicy wzorowane są na cudownych zdjęciach z teleskopów kosmicznych.

Kilka zmian?
Pomimo ogólnie imponującej dokładności prezentacji wiedza się rozwija, a dwie rzeczy są szczególnie warte aktualizacji. Jednym z nich jest Wielki Zderzacz Hadronów. Znaleziono go bozon Higgsa, a Peter Higgs nawet zdobył Nagrodę Nobla. Drugi to Voyager 1. Ponieważ się porusza, odległość ciągle się zmienia i nie ma sensu ciągle zmieniać tego w prezentacji. Niemniej jednak dość znaczące jest to, że statek jest oficjalnie pierwszym stworzonym przez człowieka obiektem w przestrzeni międzygwiezdnej.

Małe dowcipy w polach informacyjnych są zabawne, ale myślę, że wszystkie powinny być również pouczające.

Zaskakuje mnie migotanie w mgławicach, galaktykach karłowatych i poza nimi. Messier 54, gromada kulista Omega Centauri i galaktyki karłowate wyglądają jak ozdoby świąteczne. Czy to ma reprezentować nieokreślone gwiazdy zmienne? Wydaje się to nieco dziwne.

Zalecana?
Strona internetowa jest doskonałym osiągnięciem twórczym. Poleciłbym to każdemu, kto jest ciekawy Wszechświata.

Ale szczególnie poleciłbym to nauczycielom i studentom. Idea wielkości i skali jest dość ważna dla wielu dyscyplin i myślę, że warto przedstawić ją w tak interesujący sposób. Prezentacja obejmuje elementy astronomii, geografii, biologii, fizyki, chemii i matematyki. Może to być przydatne i elastyczne źródło wiedzy.

Niektóre notatki, sierpień 2018 r
Sprawdziłem stronę internetową i „The Scale of the Universe 2” jest nadal dostępny na stronie //htwins.net/scale2/index.html. Nadal jest dobry, choć wymaga aktualizacji, której nie sądzę.

Aby go uruchomić, potrzebujesz Adobe Flash. Wygląda na to, że jest do tego aplikacja, ale nie dążyłem do tego.

Witryna nie korzysta https, więc przeglądarka Chrome go nie otworzy. Ale Firefox tak.

Instrukcje Wideo: Odin Makes: RX-78-2 Head Unit from Mobile Suit Gundam (Może 2024).