Antyczne światło punktowe - szkło depresyjne
Chociaż technicznie lata kryzysu znajdowały się w latach 1929–1941, termin „szkło depresyjne” odnosi się do szklanych wyrobów amerykańskich produkowanych od wczesnych lat dwudziestych XX wieku do końca II wojny światowej.

Ekspert od szkła depresyjnego Gene Florence zdefiniował dwie odrębne kategorie tego rodzaju wyrobów: „Eleganckie szkło” i „Szkło depresyjne”. „Eleganckie” szkło zostało wyprodukowane przez niewielką liczbę firm znanych jako domy „ręczne”, ponieważ po wyjęciu kawałka z formy wykonały wiele prac wykończeniowych „ręcznie”. Zabiegi obejmowałyby polerowanie ogniowe w celu usunięcia „śladów pleśni”, szlifowania dna, aby usiadły równomiernie, oraz trawienia kwasem lub wycinania wzoru w szkle.

Firmy, które produkowały szkło „Depresja”, zwykle pozostawiały każdy element tak, jak był, gdy wyszedł z formy. Wykonali niewielką lub żadną pracę wykończeniową.

Wiele wzorów było bezpłatnych „rozdawaniem” w trudnych czasach ekonomicznych w połowie lat 30. XX wieku. Aby zachęcić klientów, stacje benzynowe i domy filmowe rozdały te przedmioty. Lub możesz znaleźć kawałki w pudełkach z mydłem lub płatkami zbożowymi. Według National Depression Glass Association, jedna firma została nawet uratowana przed bankructwem po otrzymaniu zamówienia od Quaker Oats. Zamówili tak wiele sztuk, zamówienie wypełniło pięć wagonów!

W pierwszych dziesięcioleciach XX wieku w Stanach Zjednoczonych istniało znacznie ponad 100 firm szklarskich. Do końca kryzysu pozostała tylko połowa. Niektórzy wyszli z interesu, ale inni padli ofiarą pożaru. W latach 30. XX wieku zbyt trudno było wyjść z takiej tragedii, więc większość fabryk nie została odbudowana.

Szkło depresyjne występuje we wszystkich kolorach, ale najbardziej popularne były bursztyn, żółty, różowy, zielony, niebieski i kryształowy (przezroczysty). Inne kolory - takie jak mandarynka i lawenda - zostały wyprodukowane w ograniczonej produkcji, ale nie sprzedawały się dobrze. W rezultacie są one rzadsze i mają wyższe ceny niż bardziej popularne kolory.

Szkło depresyjne jest jednym z najlepiej zbadanych i udokumentowanych obszarów kolekcjonowania antyków, więc zasoby są bogate dla osób próbujących zidentyfikować elementy lub dowiedzieć się więcej o tej dziedzinie. Oprócz Gene Florence inni znani badacze to Marie Weatherman i Carl F. Luckey.