Współcześni artyści Koons & Perucchetti

• Może 3, 2024

Jeff Koons stał się popularną marką - najbardziej znaną z „Balonowego psa” i innych figurek zwierząt. Mauro Perucchetti to włoski artysta, który stworzył serię „Jelly Baby” i zajmuje się kwestiami społecznymi i politycznymi. Omówię prace obu artystów pop.

Jeff Koons można nazwać „królem kiczu” - reprodukując obrazy o kulturalnym i popularnym charakterze. Kto może się oprzeć swoim balonowym zwierzętom lub „Michaelowi Jacksonowi i Bubblesowi”? Później, w 7 World Trade Center, NY, była jego publiczna instalacja „Balloon Flower (Red)”.

Niezależnie od tego, czy go lubisz, czy nie, Koons zyskał tak dużą popularność dzięki swoim rzeźbom w balonach, że w styczniu 2015 r. „Balonowy królik”, „Balonowy łabędź” i „Balonowa małpa” były wystawiane w dziewiętnastowiecznych galeriach w Luwrze w Paryżu.

Koons przyznał, że jego bohaterami sztuki byli: Salvador Dali (z którym miał spotkanie w Nowym Jorku), Marcel Duchamp (który wpłynął na wykorzystanie przez niego gotowych produktów takich jak: „New Hoover Convertibles”) i Pablo Picasso, którego obraz „La Soupe” („Zupa”) zainspirowała rzeźbę Koonsa „Gazing Ball (Charity)”.

W niektórych pracach Koon czuję humor i jego atrakcyjność dla dzieci i dorosłych - ale uważam, że jego seria „Made in Heaven” jest niesmaczna (nie ma zamiaru grać słów).

Ostatnim eksponatem Muzeum Whitney przed przeprowadzką do nowej lokalizacji było: „Jeff Koons: Retrospective”, który trwał od 27 czerwca do 18 października 2014 r., Prezentując niektóre mniej jednoznaczne seksualnie „dzieła sztuki” z „Made in Heaven” i oznaczono je jako „nie dla nieletnich”.
W istocie było to p ** n (relacje między Jeffem i byłą żoną Iloną) pod pozorem sztuki.

Oczekuję, że znany artysta, taki jak Koons, będzie zachowywał się z wystrojem. Jego „Balloon Dog (Orange)” (1994-2000) sprzedał za oszałamiającą 58,4 miliona dolarów - najwyższą cenę płaconą za pracę żywego artysty.

Myślę, że Koons pozwolił swojemu ego i erosowi zasłonić to, co zamierza większość artystów: stworzyć dobrą sztukę. Czy to tylko kolejny artysta, który „oszukał” publiczność, by myśleć, że to, co produkuje, jest „artystyczne”?

W książce Sarah Thornton „33 artystów w 3 aktach” zafascynowana osobowością artystki, a jej pytanie do artysty pozostało bez odpowiedzi, stwierdza: „Wtedy przychodzi mi do głowy, że może Koons uważa, że ​​jego osobowość jest ważna, ale nie znacząca”.
Czy dla obserwatora zewnętrznego praca Koon jest ważna? Tak. Czy to ma znaczenie w historii sztuki? Być może.

Po raz pierwszy przeczytałem o Mauro Perucchettim w czasopiśmie „The Harvard Business Review” (styczeń-luty 2015). Zaintrygowało mnie jego „Jelly Babies” i skontaktowałem się z jego dyrektorem ds. PR: żoną i muzą Loreną - aby dowiedzieć się więcej o pigmentowanym materiale żywicy uretanowej, który stał się charakterystycznym medium Perucchetti.
Lorena ma doświadczenie w dziedzinie sztuki, ale teraz koncentruje się tylko na promocji swojego męża i jego pracy. Obecnie mieszkają w Londynie.

Wiele lat zajęło Perucchetti udoskonalenie materiału - przy użyciu żywicy pigmentowej - którego żaden inny artysta nie stosuje na tak wielką skalę. Lorena stwierdziła, że ​​wyprodukowanie jednego „Jelly Baby” o naturalnej wielkości i półprzezroczystej jakości zajmuje 4-5 miesięcy.

Na YouTube w „Odie do sztuki” Perucchetti stwierdza, że ​​jego inspiracja do „Jelly Babies” wynikała ze społecznego problemu klonowania w latach 90.: klonowania i religii, klonowania i etyki medycznej.

Jest samozwańczym artystą hip-popowym, ale jego sztukę można również określić jako minimalistyczną i konceptualną.
„Wędzona czaszka” z wielokolorowym hełmem, „Latająca świnia” z kryształowymi skrzydłami Swarovskiego oraz „Lucyfer”, galaretowe dziecko z rogami i ogonem to tylko mała reprezentacja twórczości artysty.

Lorena Perucchetti powiedziała mi, że wierzy w siłę Miłości, ponieważ dzisiejszy świat pogrąża się w wojnie.
Mauro poprowadził ją i chce szerzyć powszechną potrzebę współczucia. Mając to na uwadze, wiele jego solowych koncertów nosi tytuł „Power of Love”.

Szczególnie podoba mi się jego rzeźby: „Serca z granatami ręcznymi” (inspirowane Loreną) na akrylowym panelu. Wydaje mi się, że stanowi to silne polityczne stwierdzenie: miłość kontra wojna, a jednocześnie reprezentuje kruchość ludzkiego serca.

W 2013 roku Perucchetti otrzymał publiczną instalację swojej „Jelly Baby Family” pod Luwrem w Paryżu podczas FIAC (Paris Art Fair).

Zdjęcie poniżej jest dzięki uprzejmości artysty Mauro Perucchetti.


W Londynie odbyła się wystawa galerii z ikoną popowego artysty Andy Warhola oraz dziełem przyszłej ikony sztuki Mauro Perucchettiego.

Perucchetti współpracuje obecnie z Imago Gallery w Kalifornii, Sponder Gallery na Florydzie, Madison Gallery w La Jolla, a ostatnio dołączył do De Re Gallery w Los Angeles, która da mu najbliższą wystawę indywidualną we wrześniu 2015 roku.

Naturalne rzeźby „Jelly Baby Family” zostaną wystawione we Włoszech na Milan Expo od 1 maja 2015 r.
W USA w publicznej instalacji w West Hollywood w Kalifornii (obok Pacific Design Center) i MOCA zaprezentowane zostaną dwie monumentalne rzeźby Perucchetti dla LA Pride.

Widać, że artysta pop Andy Warhol miał wpływ na dzieła tych dwóch współczesnych artystów.
Nie mam wątpliwości, że Jeff Koons i Mauro Perucchetti „zaskoczą i zachwycą” nas wyjątkowymi rzeźbami w nadchodzących latach.

Możesz posiadać grafikę „Balon pies (czerwony)” Jeffa Koonsa.

Instrukcje Wideo: WSPÓŁCZEŚNI ARTYŚCI #7: Iga Chmielewska (Może 2024).