Georgiana Bromley - igłowanie

• Może 18, 2024

Poszukiwanie wzorów frywolitek nigdy się nie kończy. Znalezienie brakującego tytułu lub, jeszcze lepiej, nieznanego tytułu jest zawsze satysfakcjonujące! To jedno z takich znalezisk. Z listy zduplikowanych książek na sprzedaż na liście frywolitek Occhi z Niemiec zauważyłem ten tytuł, który był dla mnie zupełnie nowy. Ku mojemu zdziwieniu została opublikowana w 1989 roku w Huntington Beach w Kalifornii w Kalifornii przez Georgianę Bromley.

Pani Bromley nauczyła się tatuowania igieł od Julesa i (nieżyjącego już) Kaethe Kliot ze słynnego sklepu z materiałami i muzeum LACIS w Berkeley w Kalifornii. Prowadziła zajęcia w Needlepoint Junction w Huntington Beach, Kalifornia. Ta książka zawiera podstawowe instrukcje dotyczące strzępienia igłą po lewej i prawej stronie. Przedstawia również instrukcje w unikalny sposób z wieloma odniesieniami do dziania.

Pani Bromley dokonuje porównania między owinięciem pierwszej i drugiej połowy podwójnego ściegu na igłę frywolitkową do wrzucania na drutach, tj. Wrzucania na drutach, a następnie wrzucania na szew. W naszych badaniach nad wzorami i terminami frywolitek wielokrotnie spotykaliśmy się z pojęciem „purl”. Widzimy tutaj powód, dla którego mógł być stosowany we wczesnych dniach frywolitki, zarówno wahadłowiec, jak igła i igła jako frywolitki.

Jest to zszywana w formie broszury broszura o wymiarach 8,5 x 11 cali (20 x 28 cm) z 19 czarno-białymi stronami tekstu, wzorów i ilustracji. Ta przykładowa strona 13 pokazuje rysunki tworzenia tradycyjnego połączenia „w górę”. (Obecnie łączenie „w dół” jest częściej stosowane, ponieważ sprawia, że ​​obie strony złączenia wyglądają podobnie.) Dołączony wzór próbki pokazuje użycie większości wciąż używanych skrótów, R = pierścień, CH = łańcuch, P = picot, CL = zamknij, J = + lub połącz, ale nie ma pracy odwrotnej (RW.) Zamiast tego każdy tatatowany element kończy się notatką Tie off = T. I K = dzianina, PU = purl, są również uwzględnione.

K i PU pojawiają się w sekcji „ściegu sznurkowego”, który wprowadza podstawy ściegu węzłowego stosowanego w zestawach wiktoriańskich i łańcuchach rick lub łańcuchów zygzakowatych. Tutaj pierwsza połowa jest wykonywana w serii powtórzeń, a następnie szew przechodzi do drugiej połowy ściegu dla następnego zestawu ściegów, a następnie powtarza się. To sprawia, że ​​łańcuch wygląda jak szewron lub zygzak.

Jest kilka zdrowych rozsądków dla początkujących, ale wiele sugestii dotyczących dostaw jest nieaktualnych. Kilka wzorów ma najprostszy projekt. Ta książka zainteresuje historyka frywolitki lub kolekcjonera frywolitek.


Zdobyłem tę książkę do mojej osobistej biblioteki odniesień do tatuowania. - G. Seitz