Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób (ICD) 10
The Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób (ICD) jest publikowany przez Światową Organizację Zdrowia w Genewie w Szwajcarii. W szóstej edycji po raz pierwszy uwzględniono zaburzenia zdrowia psychicznego. W 1959 r., Po powszechnej krytyce jej systemu klasyfikacji, WHO zleciła ogólnoświatowe badanie taksonomii problemów zdrowia psychicznego, które przeprowadził Stengel. Badanie ujawniło duże dysproporcje i znaczne nieporozumienia dotyczące tego, co stanowiło chorobę psychiczną i jak należy ją diagnozować (kryteria diagnostyczne i diagnozy różnicowe).

Jednak dopiero w 1968 r. Zalecenia Stengela zostały wdrożone w ósmej edycji. ICD-8 miał charakter opisowy i działał i nie angażował się w żadną teorię etiologii, patogenezy ani dynamiki psychologicznej. Mimo to miał mylącą mnogość kategorii i pozwalał na powszechne współwystępowanie (liczne diagnozy u tego samego pacjenta).

ICD10 był rewolucyjny. Uwzględniono wyniki licznych wspólnych badań i programów, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, a także wkład Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, wydawcy Podręcznika diagnostycznego i statystycznego (DSM), odpowiednika ICD w Ameryce Północnej). W związku z tym ICD i DSM są teraz zasadniczo podobne.

Ale w przeciwieństwie do DSM, ICD zapewnia dwa zestawy kryteriów diagnostycznych dla każdego zaburzenia. Jedna lista jest przydatna dla diagnosty i pozwala na pewną swobodę i na ocenę osądu przez praktyka. Drugi zestaw jest o wiele bardziej precyzyjny i ścisły i przeznaczony do wykorzystania przez badaczy i badaczy w ich badaniach. Jednak trzecia, uproszczona klasyfikacja ma zastosowanie do placówek podstawowej opieki zdrowotnej i obejmuje tylko szerokie kategorie (demencja, zaburzenia odżywiania, zaburzenia psychotyczne i tak dalej).

ICD10 osobno omawia zaburzenia organiczne, związane ze stosowaniem substancji i związane ze stresem. Rozdział F, który dotyczy zaburzeń zdrowia psychicznego, jest podzielony na dziesięć grup, a każda z kolei jest ponownie podzielona na sto podjednostek. Zatem F2 to schizofrenia, F25 to zaburzenie schizoafektywne, a F25.1 to zaburzenie schizoafektywne typu depresyjnego.

Międzynarodowe badanie przeprowadzone w 112 ośrodkach klinicznych w 39 krajach wykazało, że ICD10 nie jest wiarygodnym narzędziem diagnostycznym w zakresie zaburzeń osobowości (Sartorius i in. 1993). Ustaleń tych nie powtórzono rok później w USA i Kanadzie.

==============================================================

Autor Bio

Sam Vaknin jest autorem Malignant Self Love - Narcissism Revisited i After the Rain - How the West Lost the East. Pracował jako felietonista Przeglądu Europy Centralnej, Globalnego polityka, PopMatters, eBookWeb i coffebreakblog, a także jako starszy korespondent biznesowy United Press International (UPI). Był redaktorem kategorii zdrowia psychicznego i Europy Środkowo-Wschodniej w The Open Directory i Suite101.

Instrukcje Wideo: ICD Polska Klasyfikacja - przewodnik (Kwiecień 2024).