Wiersz pamięci na Boże Narodzenie

• Może 3, 2024

„Oto dziewica pocznie i porodzi syna, a oni będą go nazywać Immanuel (co oznacza, Bóg z nami”). Mateusza 1:23 ESV. Wiele razy słyszałem ten werset. ten wspólny wigilijny werset. Ale w tym prostym wersecie z pamięci jest tyle rzeczy do przemyślenia.

Słowa przypominają mi Bóg jest Stwórcą. Stworzył niebiosa, ziemię i wszystkie żywe stworzenia. On tworzy życie. Dlatego dziewica poczęła i urodziła syna.

Cudowne narodziny Jezusa zostały przepowiedziane wieki przed Maryją, a Józef szukał schronienia w stajni. Pierwsza obietnica Zbawiciela była w Ogrodzie Eden, kiedy Bóg obiecał, że potomstwo kobiety pokona Szatana. (Rodzaju 3:15)

Później Bóg powtórzył swoją obietnicę uratowania swego ludu od otchłani zła - grzechu, w który popadliśmy - okrucieństw wojny, dewastacji klęsk żywiołowych, głodu, ubóstwa - wszystkich rezultatów rozmyślności przeciw panowaniu Boga.

Izajasza 7:14 mówi, że sam Pan da ci znak. Oto dziewica pocznie i porodzi syna, i nada mu imię Immanuel.

Jezus poczęty przez dziewicę - Bóg, Stwórca, może sprawić, że stanie się to dzięki mocy Jego Ducha Świętego. Jezus przyszedł na tę ziemię w pełni ludzki. Chociaż był bezgrzeszny, mógł utożsamiać się z naszym grzechem - za który przyszedł umrzeć. Jezus był w pełni Bogiem. Po zmartwychwstaniu wstąpił do Nieba, aby usiąść po prawicy Boga Ojca.

Immanuel oznacza Boga z nami. Nawet po zmartwychwstaniu Jezusa i wstąpieniu do Nieba obiecał swoją obecność - aż do końca wieku. (Mateusza 28:20). W obecności Boga Ojca Jezus wstawia się za nami. Dzięki Jego Duchowi Świętemu jesteśmy pocieszeni, przekonani, kiedy grzeszymy, obdarzeni mądrością życia zgodnie z rozkazami Boga, zapieczętowani jak własne dziecko Boże.

Wielu powie, że nie potrzebują Boga przy sobie. Są w porządku, samowystarczalni i pewni swojej umiejętności poruszania się po tym świecie. Byłem tym, dla którego ten wiersz pamięci nic nie znaczył. Kiedy zakładałem mocną fasadę, poślizgnąłem się w zatrważającym tempie, chwytając się gałązek, by mnie ocalić - aż do dnia, w którym Jezus wezwał mnie do zbadania prawdy. Dziękuję Bogu, że mnie wezwał i dał mi głód poznania jego słowa. Dziękuję Bogu, że Jezus spłacił mój dług, ponieważ sam nie jestem w porządku. Nie jestem samowystarczalny.

Kiedy zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, myślę o Adamie i Ewie, Abrahamie i Sarah, starożytnych czekających na obiecanego Zbawiciela - koniec beznadziejności. Przybył tamtych pierwszych świąt. I myślę o dzisiejszych wierzących oczekujących jego powrotu. Czekamy na koniec zła na świecie. Czekamy na obiecany czas, kiedy każde kolano się ugnie, a każdy język wyznaje, że Jezus jest Panem. Czekamy na wszystkie rzeczy być zrobiony nowy.

Instrukcje Wideo: Niezłomna, wyklęta, przywrócona pamięci. Danuta Siedzikówna ,,Inka" 1928-1946 - Piotr Szubarczyk. (Może 2024).