Ścieżka do diagnozy autyzmu

• Kwiecień 26, 2024

Rodzice dzieci z rozpoznaniem zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD) często mają pliki o grubości kilku cali dla swoich dzieci. Wizyty u pediatrów, psychiatrów, psychologów, pediatrów rozwojowo-behawioralnych, terapeutów behawioralnych, terapeutów zajęciowych (OT), logopedów (SLP), fizjoterapeutów (PT) i innych specjalistów składają się na grube akta medyczne. Oceny i plany IEP lub 504 ze szkoły są zawarte w innym grubym pliku. Jeszcze inny plik zawiera informacje o możliwych terapiach, terapiach, lekach, medycynie naturopatycznej i holistycznej oraz o wszystkich (pomocnych?) Artykułach wysyłanych przez rodzinę i znajomych.

Niektóre dzieci są szybko i łatwo zdiagnozowane z autyzmem. Opóźnienia w mowie, powtarzające się zachowania / stymulacja, poważne zaburzenia przetwarzania czuciowego oraz utrata wcześniej wykazanych umiejętności są wskazówkami, że małe dziecko może wymagać oceny pod kątem autyzmu. Chociaż nie ma badania krwi ani skanu w celu zdiagnozowania autyzmu, lekarze przeszkoleni w rozpoznawaniu objawów (takich jak pediatrzy rozwojowo-behawioralni) przeprowadzają testy, obserwują dzieci, a ostatecznie diagnozują i kierują dzieci z ASD w celu uzyskania określonych terapii i terapii. Gdy dzieci wejdą do szkoły, idealnie są przygotowane takie plany, jak IEP, aby zapewnić im najlepsze możliwe wsparcie, w tym mowę i terapię zajęciową poprzez system szkolny oraz nauczycieli przeszkolonych do pracy z dziećmi z ASD.

W przypadku innych diagnoza może przyjść dopiero później. Dziecko może mówić normalnie, a nawet przedwcześnie, w typowym przedziale wiekowym. Może nie mieć oczywistego pobudzenia związanego z autyzmem. Może czytać w młodym wieku i być zainteresowana zabawą z rówieśnikami. Jednak gdy dziecko jest w szkole, można zauważyć różnice w stosunku do typowo rozwijających się rówieśników.

Wydaje się, że nie rozumie mowy ciała, sarkazmu ani krótkiej rozmowy. Przesadnie koncentruje się na niektórych przedmiotach lub tematach i ma trudności z nawiązywaniem i utrzymywaniem przyjaciół, ponieważ jej rozmowy są bardziej jak monologi. Jego fizyczna i społeczna niezręczność staje się bardziej widoczna, ponieważ nie gra jak większość chłopców. Staje się poruszony zmianami rutyny i struktury i kruszy się, ponieważ nie jest w stanie kontrolować lęku. Podczas gdy jego wyniki w nauce są na równi z resztą klasy, jego zachowanie staje się takim problemem, że rodzice są proszeni o plany behawioralne lub oceny. Jest to czas, kiedy omawiane są plany 504 lub IEP. Niektóre szkoły są w stanie zapewnić wystarczające zasoby, podczas gdy inne rodziny muszą szukać prywatnej opieki, aby w pełni zaspokoić potrzeby dziecka.

Rodzice mogą szukać pomocy w systemie szkolnym lub prywatnie. Nie ma konkretnego lekarza ani eksperta, który mógłby zaspokoić wszystkie potrzeby dziecka z ASD. Niektóre systemy szkolne są lepiej wyposażone niż inne, aby radzić sobie z dziećmi o specjalnych potrzebach, a często zapotrzebowanie na środki prywatne jest zmniejszone. Lub rodzice mogą wybrać prywatnych świadczeniodawców, aby mieć większy udział w opiece nad dzieckiem. Niektóre dzieci z ASD potrzebują lat terapii OT, PT i logopedii, podczas gdy inne potrzebują systemu wsparcia i zrozumienia, aby pomóc im w podróży do dorosłego życia z autyzmem. Ostatecznie rodzice stają się ekspertami i głównymi orędownikami swoich dzieci, uzbrojeni w cale akt, które podsumowują życie danej osoby poprzez historie medyczne, oceny i plany leczenia.

Instrukcje Wideo: Ami Klin: A new way to diagnose autism (Kwiecień 2024).