Garnek Fasoli
Gotują się cicho przez wiele godzin na dopalaczu. Mogą być gładkie, o smaku wyłącznie posiekanej cebuli, gałązki rodzimego zioła, epazotu i liścia laurowego; lub mogą być bogato perfumowane pikantną chorizo, pieczonymi pomidorami i purée z ciemnych, suszonych chilli. Ich konsystencja jest kremowa i gładka, bulion gruby i odżywczy, a zapach ciepły i kojący. Są całkowicie ziemskie - prawdziwe meksykańskie jedzenie dla duszy, zdrowe, kojące, satysfakcjonujące. Żadna meksykańska kuchnia nigdy nie byłaby pozbawiona bulionu cazuela z frijoles - fasola jest integralną częścią codziennego życia i jedzenia.

Moje weekendowe śniadania z dzieciństwa zawsze zawierały frijole, a także pikantne danie jajeczne, takie jak Huevos Rancheros (więcej o nich wkrótce!), Być może łyżkę pikantnych „chilaquiles”, filiżankę parującej gorącej czekolady pachnącą cynamonem… Żadnego „gotowanego śniadania” można kiedykolwiek porównać. Frijoles to wciąż jedno z moich ulubionych potraw i zawsze w mojej lodówce jest garnek, gotowy do podgrzania na szybki i łatwy lunch; lub zostać zamienione w „frijoles refritos”, smażone i puree z cebulą, bekonem i przyprawami oraz spożywane z frytkami tortilli lub tostem; lub do dodania do sałatki lub zupy jarzynowej. Są cudownie wszechstronne i przystosowalne, i chociaż wymagają czasu na gotowanie, a zatem wymagają planowania z wyprzedzeniem, wymagają niewielkiej uwagi i są zadowolone z pozostawania w spokoju przez wiele godzin, aż duszą się do soczystej miękkości.


Frijoles na rynku Cholula © Isabel Hood
Spacer po jakimkolwiek rynku meksykańskim zabierze Cię obok wielkich plecionych koszy - lub więcej dużych plastikowych misek w dzisiejszych czasach! - fasoli w cudownej gamie ziemistych odcieni - od błyszczącej czerni do kremowej bieli i wszelkiego rodzaju różów, czerwieni, złotych i rdzaw. Istnieje niezliczona ilość odmian i kolorów zmienia się wraz z regionem, zaczynając od bladego na północy i coraz bardziej ciemniejącego na drodze na południe. Niedawna wizyta w Jalisco dała jasnobrązową fasolę, którą nazywam „pinto” lub nawet „borlotti”, ale każdy posiadacz stoiska, z którym rozmawiałem, stanowczo mówił o nazwie: „peruana”, peruwiański. Inni noszą romantyczne nazwy, takie jak „Flor de Mayo” lub coś o wiele bardziej prozaicznego, jak „frijoles negros”, czarna fasola, ale najczęściej są to po prostu „frijoles”, fasola lub „el frijol de aquí”, lokalna fasola .

Gdziekolwiek podróżujesz po Meksyku i niezależnie od tego, czy zatrzymujesz się na jedzeniu na fonda, straganie ulicznym, „lonchería” lub w odpowiedniej restauracji, na pewno dostaniesz fasolę w takiej czy innej formie ze wszystkim: jako dodatek smażone i układane w tostadzie lub nadziewane na duże papryczki chilli, nakładane na jajecznicę, w taco lub enchilada, rozprowadzane w tortach, mieszane w bogate mole i tingi - i niezależnie od tego, jak się to skończy, będą one całkowicie pyszne i całkowicie meksykańskie.

Wszystkie impulsy mają jedną wadę, a mianowicie to, że mogą być niezwykle trudne do strawienia! Moczenie ich, a następnie gotowanie w słodkiej wodzie powinno rozwiązać ten problem, ale z mojego doświadczenia wynika, że ​​nie ma to znaczenia, a utrata smaku i tekstury. Meksykańscy kucharze nie moczą fasoli: jednak często dodają epazot, a to naprawdę robi bardzo znaczącą różnicę - więc spróbuj dodać gałązkę świeżego epazotu lub łyżeczkę suszonej do swoich frijoli. Alternatywnie, kawałek wodorostów kombu i liście laurowe są dobrymi substytutami, ale najlepszym rozwiązaniem, jakie znalazłem, jest gotowanie fasoli przez długi czas, co najmniej kilka godzin.

Garnek fasoli - Frijoles de Olla

Te proste fasole są spożywane przez praktycznie każdego Meksykana przynajmniej raz dziennie i razem z kukurydzą są niezbędnym źródłem białka dla wielu, którzy nie mogą sobie pozwolić na mięso. Nie wymaga to praktycznie żadnego przygotowania, a wszystko, czego potrzebują, to gotować przez kilka godzin bez zakłóceń, po czym będą miękkie, gęste i nieodparcie ziemiste. Będą trzymać w lodówce przez kilka dni i są doskonałym trybem gotowości, ponieważ można je szybko i satysfakcjonująco przygotować przy niewielkim wysiłku.

Serwuje 6

Fasola 500 g / 18 uncji, czarna, czerwona nerka, haricot lub pinto
200 g / 7 uncji cebuli, obranej i drobno pokrojonej
3 obrane ząbki czosnku
1 liść laurowy
60 ml / 4 łyżki oliwy z oliwek
Ciepłe tortille, chleb lub gotowany ryż do podania (opcjonalnie)
Sól morska i świeżo zmielony czarny pieprz

Umieść fasolę w durszlaku i opłucz ją pod zimną bieżącą wodą. Włóż je do dużego rondla z cebulą, czosnkiem i liściem laurowym, dodaj wystarczającą ilość wody do pokrycia o 10 cm / 4 i zagotuj na średnim ogniu. Zmniejsz ogień do niskiego poziomu, przykryj rondel i gotuj na wolnym ogniu przez co najmniej 2 godziny, najlepiej 3 lub 4, aż fasola będzie całkowicie delikatna. Sprawdzaj je co jakiś czas, aby upewnić się, że nie wysychają i są pokryte co najmniej 1 cm / 1/2 wody.Dodaj przyprawy i gotuj przez kolejne 20 minut. Mieszaj oliwę z oliwek tuż przed podaniem.

Podawaj w ciepłych, głębokich misach z tortillami, chlebem lub ryżem.

Buén provecho!

Instrukcje Wideo: Kociołek z ogniska / Fasolka po Bretońsku / Oddaszfartucha (Może 2024).