Skarby Muzeum Isabelli Stewart Gardner

• Może 3, 2024

W 2013 r. FBI w Bostonie ogłosiło, że zidentyfikowali osoby odpowiedzialne za kradzież bezcennych dzieł sztuki w muzeum ISG w 1990 r. Podczas ostatniej wizyty szukałem „innych” ukrytych skarbów.

Isabella Stewart Gardner była nadzwyczajną towarzyską i kolekcjonerką sztuki pod koniec XIX i na początku XX wieku w Bostonie. Fenway Court został zbudowany zgodnie ze specyfikacją po śmierci męża w 1898 roku i otwarty w 1903 roku.

W 2012 roku, jako rozszerzenie muzeum, nowo zbudowane szklane i stalowe skrzydło zaprojektowane przez włoskiego architekta Renzo Piano dodało bardzo potrzebnej przestrzeni do muzeum historycznego; obudowa: wejście do muzeum, sklep z pamiątkami, restauracja, czytelnie i przestrzeń występu. Ten przestronny budynek łączy się z muzeum korytarzem szklarni. Byłem zaskoczony i zachwycony widokiem ścian damskiego pokoju na dole pomalowanego w gustowną limonkową zieleń, a drzwi ozdobione nowoczesnym motywem kwiatowym w kolorze limonkowej zieleni.

O ile przez ostatnie 23 lata nie pozostawałeś w kontakcie, większość ludzi zdaje sobie sprawę z największego skoku sztuki w historii USA, który miał miejsce w Isabella Stewart Gardner Museum w Bostonie.
Mężczyźni udający funkcjonariuszy policji stwierdzili, że odpowiadają na wezwanie - weszli do muzeum - związali strażników - i ukradli niezastąpione dzieła sztuki: Degas, Rembrandt, Manet i Vermeer.

Dwa obrazy Rembrandta zostały skradzione: „Storm on the Sea of ​​Galilee” (1633), jedyny znany krajobraz morski artysty oraz „A Lady & Gentleman in Black”, a także
„Koncert” (1658–1660), jeden z zaledwie 34 znanych dzieł Vermeera, który wciąż istnieje.
Jeśli poszukasz w Wikipedii „Burzy nad Morzem Galilejskim”, zobaczysz mój artykuł „Autoportret artysty w dziełach religijnych” w zewnętrznych linkach.

Odwiedzając dziś holenderski pokój w Isabella Stewart Gardner, możesz zatrzymać się i zastanowić nad trzema pustymi ramkami, które niegdyś zawierały bezcenne dzieła sztuki. Jeśli poprosisz strażników o nazwy skradzionych obrazów, zauważą, że są strażnikami i nie wiedzą.

Ponieważ sprawa federalna jest nadal otwarta, najprawdopodobniej poinstruowano ich, aby nie dyskutowali na temat okoliczności zniknięcia dzieła.

Oprócz nowego budynku Renzo Piano, „innymi” ukrytymi skarbami, które odkryłem w muzeum ISG, były autografy. W Długiej Galerii na trzecim piętrze, w skrzynce Royal Autograph, pokrytej tkaniną, którą można podnieść, aby obejrzeć przedmioty, były: dwa listy podpisane przez Marie Antoinette (1760 i 1786). Tak jak chciałby los (i Francuzi), została oskarżona o zdradę stanu i wysłana na gilotynę w 1793 roku. Miała 37 lat. (Jeśli mogę ją w jakiś sposób przypisać, Marie Antoinette miała piękny charakter pisma).

Na drugim piętrze w Krótkiej Galerii na ścianie wyświetlana była „Flaga 1. Pułku Gwardii Cesarskiej” Napoleona (początek XIX wieku); było bardzo przyciągające wzrok, ponieważ zostało ozdobione złotym haftem (w tym motywem cesarskiej pszczoły). W szklanej gablocie na przeciwległej ścianie znajduje się dokument z napisem „Buonaparte” (wersja włoska) i list z 1807 r. Z napisem „Napoleon”.

Jeśli planujesz wycieczkę do Bostonu, choćby na jeden dzień, koniecznie odwiedź Muzeum Isabelli Stewart Gardner w Fenway, dwie przecznice od Muzeum Sztuk Pięknych.

Możesz posiadać wydruk Giclee z „Burzy nad Morzem Galilejskim” Rembrandta.