Dorcas, Kobieta z Biblii
Dorcas, zwana także Tabithą, jest biblijną kobietą w Nowym Testamencie. Jej historię znajdziesz w Dziejach Apostolskich, rozdział 9, wersety 36–42. Chociaż niewiele o niej mówi się, niewiele mówi, że wystarczy, by pokazać, że była pobożną kobietą, którą kochano i szanowano w chrześcijańska społeczność Joppy.

Wiemy, że poszła za Chrystusem, ponieważ Biblia opisuje ją jako uczennicę, a także wiemy, że była dobrze znana z czynienia dobra i pomagania biednym. W historii Dziejów zachorowała i zmarła. Jej przyjaciele byli zdruzgotani. Stracili kogoś, kogo kochali i który był ważną częścią rodziny wierzących. Wierzyli jednak, że Bóg coś uczyni. Tak bardzo, że wysłali ludzi, aby przejechali dwanaście mil do miasta Lidda, aby znaleźć apostoła Piotra i poprosić go o natychmiastowe przybycie.

Kiedy Piotr przyszedł, zabrali go bezpośrednio do pokoju na piętrze, gdzie położyli ciało Dorcas. Były tam wszystkie wdowy, żałoba. Stali wokół Piotra, płacząc i pokazując mu szaty i inne ubrania, które zrobiła Dorcas.

Wysyłając wszystkich z pokoju, Peter upadł na kolana i pomodlił się. Potem powiedział: „Tabitha, wstań”. Otworzyła oczy i usiadła. Bóg przywrócił jej życie. Peter wziął ją za rękę, pomógł jej wstać i podarował ją znajomym.

Jej greckie imię Dorcas oznacza „samicę sarny”, „gazelę” i „godło piękna”, podobnie jak jej aramejskie imię Tabitha.

Tekst biblijny nie mówi nam, czy posiadała fizyczne piękno, ale wiemy, że była piękna w oczach Boga oraz w oczach wdów i biednych, którym pomogła.

1 Tymoteusza 2: 9-10 mówi, że kobiety powinny zyskać szacunek nie przez fizyczne piękno, ale przez dobre uczynki odpowiednie dla kobiet, które czczą Boga.

Jakuba 1:27 wyjaśnia, że ​​czysta religia, w oczach Boga, polega na tym, że opiekujemy się sierotami i wdowami w ich nieszczęściu i utrzymujemy się w stanie nienaruszonym przez wartości świata.

Praca Dorki polegająca na szyciu ubrań i pomaganiu biednym może wydawać się nieistotna w porównaniu z wybitnymi dziełami apostołów, ale wystarczyły one, aby zdobyć miłość jej wspólnoty i wystarczająco, aby Bóg uznał za stosowne przywrócić jej życie. To nasza miłość do Boga i miłość, którą dzielimy z innymi, czyni nas pięknymi w oczach Boga. Dorcas była dobrą kobietą, tak kochaną przez rodzinę wierzących, że modlili się o cud, a Bóg go udzielił.


Coś do przemyślenia:
  • Jaki jest twój wkład w swój kościół? Do biednych w twojej społeczności? Wdowy i sieroty?
  • Jaki posiadasz pozornie niewielki talent lub umiejętności, które wiele znaczyłyby dla kogoś w potrzebie?






  • Kliknij tutaj