Więcej małych ludzi w telewizji

• Kwiecień 30, 2024

Byłem ostatnio fanem różnych seriali The Learning Channel, „Little People, Big World” i „The Little Couple”. Miło jest oglądać programy, które celebrują osoby niepełnosprawne, bez litości, żyjące jak wszyscy inni - nawet jeśli wydaje się, że TLC koncentruje się głównie na osobach niskiego wzrostu, ale może być wskazane skupienie się na jednej części populacji osób niepełnosprawnych, szczególnie na części populacji osób niepełnosprawnych, która nie jest tak zauważona ani przystosowana reszta osób niepełnosprawnych.

Mam jednak nadzieję, że to dopiero początek, a różne kanały zauważą wiodącą rolę TLC w takich historiach, kontynuując tworzenie dłuższego wątku świadomości niepełnosprawności, rozciągając się na inne doświadczenia życiowe niepełnosprawności

Muszę przyznać, że lubię popierać i trenować ludzi o różnych umiejętnościach, ale nauczyłem się jeszcze więcej z tych dwóch telewizyjnych przykładów życia w pełni, niezależnie od wzrostu poza moimi osobistymi doświadczeniami. Te i inne programy o małych ludziach, jak wolą się nazywać, dają mi więcej wglądu w moją zmarłą przyjaciółkę Jeannie, która była niskiego wzrostu w wieku 3'9 cali. Wyzwania, przed którymi stanęła i przed którymi stoją ludzie niskiego wzrostu są nieco inne w porównaniu z innymi niepełnosprawnościami, szczególnie takimi jak moja osoba na wózku inwalidzkim lub osoba po amputacji. W większości przypadków niski wzrost nie zawsze jest rozpoznawany i dostosowywany, podobnie jak inne niepełnosprawności.

Moja najdroższa przyjaciółka, Jeannie, zawsze świetnie podróżowała na różne konferencje i wydawało się, że spotykamy się w środku, pomagając tam, gdzie potrzebuje tego druga osoba. Rzeczy, które musiałem być wyższy, aby wsiąść i wysiąść z mojego wózka inwalidzkiego, były zbyt wysokie, aby Jeannie mogła manewrować bez jej przenośnego taboretu. Rzeczy, których potrzebowała dla niej, takie jak krawędź wanny, były zbyt niskie dla mnie i mojej ławki pod prysznic. Mimo to udało nam się być najlepszym towarzyszem podróży w tych okolicznościach.

I były rzeczy, których oboje potrzebowaliśmy pomocy bez względu na to, jak próbowaliśmy. Śmieję się, przypominając sobie, że zawsze potrzebowaliśmy dzwonnika, aby przenieść ręczniki w pokoju hotelowym na niższy poziom, w przeciwnym razie ryzykuję rzucanie mydłem pod ścianę (być może przewrócenie się w głowę) przy próbie rozłożenia ręczników. Nasze wybryki, aby uniknąć wołania o pomoc, zawsze kończyły się śmiechem i brakiem tchu, zanim pochłonęliśmy dumę i zadzwoniliśmy do recepcji po pomoc. Myślisz, że po tej rutynie będziemy wiedzieć lepiej, ale czasami po prostu zapominasz, kiedy jesteś z przyjaciółmi.

Jestem pewien, że osoba w sąsiednim pokoju pomyślała, że ​​para dzieci świetnie się bawi w łazience obok, wrzucając rzeczy dookoła. Nie byliśmy dziećmi, ale prawie zawsze znaleźliśmy sposoby na przekształcenie wspólnych wyzwań w zabawny rodzaj chaosu. I uczyliśmy się od siebie jak dzieci dzielące się nowymi doświadczeniami - krok po kroku.

Przyznaję, że oglądając te serie TLC, moja świadomość dotycząca złożonych problemów małych ludzi wzrosła ponad to, czego nauczyła mnie przyjaźń Jeannie, zanim zmarła z powodu problemów z sercem.

Z tego, czego nauczyłem się zarówno od Jeannie, jak i tych programów, opieka zdrowotna jest jednym z najbardziej interesujących obszarów zainteresowania małych ludzi. Nawiązanie kontaktu ze specjalistami medycznymi posiadającymi specjalistyczną wiedzę i przeszkolenie potrzebne do rozwiązywania problemów medycznych związanych z różnymi formami karłowatości może być trudne. Istnieje wiele form. Uzyskanie ubezpieczenia zdrowotnego często może być również trudne, podobnie jak w przypadku moich przyjaciół z porażeniem mózgowym. Zastanawiam się, czy reforma opieki zdrowotnej pomoże w tej dziedzinie, tak kontrowersyjna, jak może być teraz? Szacuje się, że istnieje 200 rodzajów karłowatości, które należy jeszcze w pełni zbadać, w tym pierwotny karłowatość, na których oparta jest kolejna para filmów dokumentalnych TLC.

Adopcja dziecka z problemami związanymi ze znacznym niskim wzrostem może również powodować problemy finansowe i koszty opieki zdrowotnej dla obiecujących rodzin. Koszt adopcji dziecka karłowatego, które stoi w obliczu wygórowanej opieki zdrowotnej, stwarza przeszkody dla rodzin pragnących zainicjować adopcje w populacji. Podobnie potencjalni adopcyjni rodzice karłów napotykają te same przeszkody w adopcji dzieci średniej wielkości, jeśli sami nie mogą lub nie chcą mieć własnych biologicznych dzieci.

Jeśli chodzi o edukację, stypendia i stypendia istnieją dla większości osób o statusie mniejszości, w tym różnych niepełnosprawności, takich jak rozszczep kręgosłupa, zaburzenia widzenia itp., Ale bycie małą osobą lub karłowatość często nie spełnia kryteriów kwalifikacji na wielu poziomach.


Istnieją dwie duże organizacje, o których wiem, że istnieją po to, aby wspierać i popierać osoby z karłowatością i innymi formami o znacznym niskim wzroście. Little People of America (LPA) to organizacja non-profit, która zapewnia wsparcie i informacje osobom z karłowatością i ich rodzinom. Członkostwo w LPA jest ograniczone do osób w wieku 4-10 lat i poniżej, ich rodzin lub osób, które „wykazują uzasadnione zainteresowanie kwestiami związanymi z karłowatością”.

LPA rozpoczęło się nieformalnie, gdy w 1957 r. Nisko postawiony aktor Billy Barty zadzwonił do innych osób niskiego wzrostu, aby dołączyć do niego podczas tygodniowego spotkania w Reno w stanie Nevada. To oryginalne spotkanie 21 osób przerodziło się w Little People of America.

Coalition For Dwarf Advocacy, kolejna organizacja zajmująca się rzecznictwem dla osób niskiego wzrostu, oferuje wiedzę fachową i wsparcie w walce z niezliczonymi problemami dotyczącymi małych ludzi i ich rodzin. Ponadto część misji CODA obejmuje nie tylko korzyść z populacji krasnoludów, ale wszystkich ludzi niskiego wzrostu, którzy nie są klasyfikowani jako krasnoludy, które wciąż borykają się ze znacznymi wyzwaniami związanymi ze stylem życia.

Ludzie przedstawieni w programach TLC to przykłady życia dużego z niskim wzrostem. Zasługują na pochwałę za przedstawianie realistycznych przykładów małych ludzi, którzy walczą i odnoszą sukcesy, tak jak wszyscy inni, przez tak wiele problemów życiowych na swój własny sposób. I te pokazy stanowią przykład motywacji dla wszystkich osób z niepełnosprawnością lub bez, stojących w obliczu wyzwań związanych ze zdrowiem, zatrudnieniem, edukacją i dostępnością.

Chciałbym, aby inne sieci pokazywały jeszcze bardziej pozytywne i realistyczne portrety osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, aktywnych osób po amputacji i innych osób niepełnosprawnych, które żyją ponad granicami. Dałoby to osobom niepełnosprawnym wgląd w nasze światy i bezpieczną okazję do nauki bez poczucia, że ​​gapią się lub zadają dziwne pytania.

Mam jednak nadzieję, że poszerzy to nas wszystkich o możliwość bycia otwartym na zadawanie sobie pytań i udzielanie odpowiedzi, wiedząc, że nie jesteśmy tacy różni. Zadawanie pytań i obserwowanie to sposób, w jaki się uczymy. I żadne pytanie nigdy nie jest głupie. Nie ma sensu unikać pytań i niewykształcanie się.

Jak mierzymy się w obszarze poszerzania świadomości niepełnosprawności? Czy jesteśmy otwarci na możliwości uczenia się i nauczania, czy też jesteśmy zamkniętymi drzwiami, które frustrują ciekawe umysły. Wszyscy bądźmy na tyle wielcy, aby się uczyć i uczyć, uczestnicząc w triumfach i wyzwaniach naszego życia. To dodatkowo udowodni, że nie jesteśmy tak różni na większym zdjęciu.

Instrukcje Wideo: KUPOWANIE ENERGETYKA PRZEZ 13 LATKA (Kwiecień 2024).