Granat w starożytnym Egipcie
Granat był znany zarówno starożytnym Egipcjanom, jak i starożytnym Grekom.


Granat w starożytnym Egipcie

Granatowiec został wprowadzony do starożytnego Egiptu około 1550-1600 lat p.n.e. Przybył drogą regionu Morza Kaspijskiego. Starożytne egipskie malowidła grobowe z XVI wieku p.n.e. pokażcie drzewa i owoce w Nowym Królestwie. Ta sztuka grobowa przedstawiała drzewa rosnące wraz z innymi roślinami wokół basenu, a także pod ścianami.

Hieroglify wyryte na kamiennych tablicach piramidy z XV wieku p.n.e. ujawniło najwcześniejsze znane menu z czasów starożytnych. W posiłku były granaty. To menu było na cześć narodzin bliźniaczych synów księcia, z których jednym później stał się Ramzes III.

W egipskim grobowcu z 1470 r.p.n.e. archeolodzy znaleźli cały suszony granat. Ten grób należał do kamerdynera królowej Hatszepsut, Djehuty.

Archeolodzy znaleźli także złoty tron ​​Tutanchamona i jego królowej, co pokazało, że noszą kwieciste kołnierze zawierające liście granatu. Starożytni Egipcjanie używali zarówno owoców granatu, jak i kwiatów, aby tworzyć takie ozdobne kołnierze. Przedmioty te były również używane do ozdabiania girland i bukietów, które były noszone lub noszone przez starożytne egipskie kobiety i mężczyzn na uroczystości.

Istnieją również inne wzmianki o owocach granatu i owocach w innych egipskich hieroglifach. Starożytni Egipcjanie używali soku z granatów do wina. Oprócz kulinarnego zastosowania, owoce służyły również jako wermifuge.


Granat w starożytnej Grecji

Według legendy to drzewo owocowe zostało po raz pierwszy posadzone w Grecji przez Afrodytę. Greckie mity wskazują, że owoc symbolizował krew Dionizy Zagreusza, który został zabity przez Tytanów. W starożytnej Grecji granat był uważany za święty dla bogini małżeństwa i porodu, Hery. Była także boginią nieba i skierowała Heliosa po niebie. Owoce uważano również za atrybut Wenus, bogini płodności i dobrobytu.

Teofrast (około 371–287 p.n.e.), grecki filozof i przyrodnik, był jednym z pierwszych, którzy opisali tę roślinę. Owoce sprzedawano na starożytnych rynkach greckich w epoce hellenistycznej.

O roślinach i owocach wspomniano dwukrotnie w „Odysei” Homera. Autor podaje szczegółowy opis roślin i ogrodów w dwóch lokalizacjach, Frygii i Pheacii. Obejmują one szczegółowy opis ogrodu w pałacu Alcinous (króla Fenicjan), który według ekspertów znajdowałby się na Korfu, znanym również jako Scherie. Korfu było miejscem, gdzie rozbił się Odyseusz. W ogrodzie znajdował się czteroakrowy sad o ścianach o powierzchni 4 akrów, który zawierał różnego rodzaju drzewa owocowe, w tym granaty. Według autora, drzewa rodziły owoce przez cały rok.

Starożytny grecki mit opowiadany jest w hymnie Homera z VII wieku p.n.e. dotyczy owocu granatu. Nimfa Persefona, znana również jako Proserpina, była córką Demeter, bogini ziarna i płodności. Pluton, bóg Hadesu lub podziemnego świata, porwał Persefony i zabrał ją do podziemnego świata. Pogrążony w żałobie, nie chciała nic jeść. Jej dotknięta żalem matka zaniedbała swoje obowiązki, w wyniku czego uprawy odmówiły wzrostu. Zeus wysłał Hermesa, by zwrócił dziewczynę jej matce. Gdy Hermes przybył na ratunek Persefonie, uległa głodowi i zjadła kawałek granatu. Hermes sprowadził ją z powrotem na ziemię i pozwolono jej pozostać z matką tylko przez część każdego roku, co ma wyjaśniać, dlaczego mamy zimę.



Instrukcje Wideo: 10 faktów o starożytnym EGIPCIE 2 [TOPOWA DYCHA] (Może 2024).