Wiersze sezonowe - jesień

• Kwiecień 29, 2024

Jest więcej niż jeden sposób patrzenia na sezon. Poezja sezonowa jest trudna do napisania, ponieważ jest tak popularnym tematem. Zostało to zrobione na tysiąc jeden sposobów przez różnych poetów, w tym przez mistrzów. Nie oznacza to jednak, że musisz rozpaczać i porzucić długopis na zawsze. Nadal możesz pisać o porach roku, musisz tylko być świadomy i ostrożny.

Weźmy jesień za nasz przykład.

Weź długopis i papier. Teraz zamknij oczy, weź głęboki oddech i pomyśl jesień. Jakie myśli, dźwięki, zapachy i smaki przychodzą na myśl? Pomyśl o tym przez kilka minut. Spróbuj kopać poza pierwszymi, początkowymi myślami (które nie z naszej winy kierują się w stronę ogólnych i ubranych). Sięgnij poza warstwy, głębiej w zmysły, przez warstwy. Jak tam jesień czuć Tobie? Co z tego jest solidne? Przelotny? Zapisz swoje wrażenia.

Teraz zamknij oczy i tym razem przywołaj wszystkie wspomnienia związane z jesienią. Co jesień znaczyła dla ciebie jako dziecko? Czy to był czas na rozpoczęcie szkoły i zakup nowych przyborów szkolnych? Czy nurkowałeś w dużych stosach liści lub przekradałeś jabłka z drzew sąsiada? Idź dalej w czasie. Co jesień oznaczała dla twoich nastolatków, dwudziestki, trzydziestki itd.? Co teraz myślisz o jesieni? Co się zmieniło i dlaczego? Czy była jakaś szczególnie pamiętna jesień (tj. Spotkanie z kimś po raz pierwszy, ślub, posiadanie dzieci, utrata itp.)? Zapisz je wszystkie (możesz je opisać lub użyć słów kluczowych, aby utworzyć listę, do której można będzie się później odwoływać).

Do tej pory powinieneś mieć dużo materiału na wiersz lub kilka. Wybierz emocje i wspomnienia, które są najsilniejsze i wywołują największą wewnętrzną reakcję. Wiersz napisany przez poetę, który czuje i troszczy się o jego temat, zawsze będzie lepszy niż wiersz napisany przez obojętnego autora. Twoje uczucia pojawiają się w twoich słowach. Kształtuj wiersz, zrób z niego własny. Oto kilka przykładów jesiennych wierszy do dalszego inspirowania:

Sonet 73 (O tej porze roku możesz we mnie ujrzeć) Williama Szekspira
W tym sonecie Szekspir używa idei jesieni jako „zmierzchu” życia, końca młodości i piękna oraz początku starości i śmierci. Ten wspólny temat kojarzy się z jesienią ze względu na jego konotację ze zbiorami, śmiercią letnich roślin i nadchodzącą jałową zimą. Język Szekspira jest odpowiednio ponury dla tej metafory, ponieważ „konary [...] trzęsą się z zimna”, śpiew ptaków staje się „nagimi, zrujnowanymi chórami”, a „zachód słońca przemija na zachodzie”. Mówca leży „na popiołach swojej młodości”, opłakując przemianę do starości. W tym przypadku jesień wiersza jest także jesienią życia mówcy.


Listopadowa noc Adelaide Crapsey
Piękno cinquain (pięcioliniowego wiersza) tkwi w jego zwięzłości. Crapsey zachęca czytelnika do „Słuchaj!” na dźwięk opadających liści. Są jak „kroki przemijających duchów”, ledwo dostrzegalne dla ucha. Forma Cinquain nie pozwala na włóczenie się ani dodatkowe, zmarnowane słowa. Podobnie jak jej krótszy kuzyn, haiku, cinquain przedstawia pojedynczy żywy obraz, który czytelnik powinien rozważyć. Upiorne liście Crapseya są potężne. Wiersz kończy się tym, że czytelnik nadal pozostaje w ciszy, słucha kroków i zastanawia się nad ich różnymi znaczeniami.


Fall by Edward Hirsch
Ten cudowny wiersz jest doskonałym przykładem użycia określonych momentów do wypełnienia wiersza i nadania mu znaczenia. Po pierwsze, Hirsh bawi się słowem „jesień” i jego znaczeniem:

Upadek, upadek, upadek. W ten sposób sezon
Zmienia czas w klonach długowłosych
To dotyka drogi;

Następnie opisuje jesień, nie tylko jej kolory i liście, ale także jej przeżycia:

I zapach płonących liści, golden retrievera
Lop w dół centrum szerokiej ulicy i słońca
W oddali za drzewami wypełnionymi dymem

Czytelnik może żywo wyobrazić sobie to ustawienie i doświadcza go poprzez słowa poety. Liście, pies, słońce - wszystko to splata obraz jesieni. Hirsch używa pięknych zwrotów frazy (takich jak: „wciąga nas w zakurzone kieszenie typu twilit”), aby stworzyć esencję jesiennej atmosfery.


Nie! autor: Thomas Hood
Tutaj Thomas Hood twórczo bierze pierwszą sylabę z jesiennego miesiąca listopada, aby opisać cały sezon („Bez cienia, bez połysku, bez motyli, bez pszczół”). Używa samej nazwy, słowa oznaczającego jesień, aby opisać samą porę roku. Wiersz Hooda, podobny do Szekspira, przedstawia ponury widok sezonu.


Fall in the Northland, autor: Donald E. Felch
Wiersz ten stanowi przykład pięknego opisu, odchodząc od mroków i losów opisów jesieni do piękniejszych scen naturalnych. Felch pisze o „iskierkach”, które są „Wytrawione w oknach, aby wszyscy wkrótce mogli je zobaczyć”.Opisuje zabytki: „Łodygi w kolorze słomy ze zwisającymi kolbami / Stój na polach o bogatej glebie brązowej” i pachnie: „Zapach świeżych liści i dymu drzewnego wspina się / Na niebo, gdzie spotykają się z chłodem”. W jego wierszu chłodniejszy aspekt zbierania jesienią jest raczej pozytywny niż negatywny.


Wesołej jesieni autorstwa Paula Laurence'a Dunbara
W całkowitym odwróceniu od tonu Szekspira, Hooda i innych Dunbar świętuje jesień. Jego zdaniem nie jest to ponura pora roku, ale wesoła. „To wszystko farsa - te historie, które opowiadają / O westchnieniu bryzy”, zaczyna, „I jęczy na polu i leci, / Ponieważ rok umiera”. Dunbar odchodzi od powszechnej i nadużywanej metafory jesień / śmierć i wykorzystuje w niej nową perspektywę. Jego jesień jest szczęśliwsza, wesołsza, pełna ptaków, motyli i roześmianych potoków. „Ziarno nasypuje się śmiechem” i „liście, które powinny być ubrane na czarno / Wszystkie są przyozdobione szkarłatem”. Jesień Dunbara zamiast żałoby wypełniona jest wesołością.


Pogoda w wierszu Marc Cooka
Cook posuwa odwrócenie Dunbara o krok dalej i dyskredytuje wszystkie rodzaje ogólnych uczuć i myśli na temat pór roku. Zauważa, że ​​„pisanie wierszy na temat kilku sezonów słonecznych / To najbardziej niepewna sprawa”. „Z szacunkiem odrzuca” „ponury sonet listopadowy, ponieważ„ pogoda była tak łagodna, jak na Florydzie ”. Również wiosna odmawia mu ogólnego wiersza ciepła i nowego życia, gdy „gdy zaśpiewałem łagodną wiosnę, przysięgam i padam śnieg!”. Wiersz Cooka kpi z pomysłu, że każda pora roku ma tylko jeden zestaw nastroju i rodzaju pogody.

Instrukcje Wideo: Wiersze o jesieni (Kwiecień 2024).