Włoska królowa Polski
Bona z Sforza d’Aragona urodziła się w 1494 roku we Włoszech. Należała do potężnej rodziny Milano. Gdy jej ojciec został wypchnięty z władzy nad Mediolanem, Isabella - matka Bony - postanowiła opuścić miasto. Jej celem było zorganizowanie najbardziej odpowiedniego małżeństwa dla córki, które przyniosłoby rodzinne znaczenie polityczne i pomogło odzyskać utracone dobra. W 1518 r. Jej małżeństwo z królem polskim Zygmuntem I miało miejsce w Krakowie. Zaledwie 3 lata przed tym wydarzeniem jej świeżo poślubiony mąż stracił ukochaną żonę - Barbarę Zapolya - i szukał silnego politycznie partnera.

Bona była dobrze wykształcona i miała silny charakter. Zaraz po ślubie z Zygmuntem próbowała zdobyć silną pozycję polityczną. Ponieważ mogła łatwo wpływać na decyzje męża, skorzystała na tym. Zaczęła nawet tworzyć własną partię polityczną i zyskała - od papieża Leona X - prawo do mianowania piętnastu dóbr kościelnych o bardzo dużym znaczeniu. Uważała, że ​​o pomyślnej realizacji polityki decyduje dostęp do odpowiednich funduszy, dlatego pracowała nad zwiększeniem bogactwa królewskiego.

Para królewska miała tylko jedno dziecko płci męskiej (ponieważ Bona spadła z konia w 1527 r. I urodziła drugiego syna, to jednak było to jeszcze narodziny). Bona desperacko chciała zapewnić swojemu synowi - Zygmuntowi Augustowi - prawo do uzyskania władzy nad Polską. Wykorzystała swoje wpływy i pieniądze, aby nowością ukoronować swojego jedynego syna w wieku 10l, kiedy Zygmunt I jeszcze żył (czyli w 1530 r.). Był to jedyny przykład w polskiej historii, kiedy wybór jednego z królów miał miejsce za życia poprzedniego króla (uznanego za następcę tronu). To wydarzenie wywołało bardzo silny sprzeciw wobec Bony. Szlachetni bracia przyjęli ustawę, że następna koronacja nastąpi dopiero po śmierci Zygmunta Augusta i za ich zgodą.

Bona Sforza straciła wpływy, gdy w 1544 r. Jej syn Zygmunt August opuścił Polskę, aby objąć samodzielne rządy na Litwie. Zaangażował się w relacje z Barbarą, pochodzącą z potężnej litewskiej rodziny Radziwiłłów, przeciwko której była Bona. Powodował liczne konflikty między nią a jej synem i powodował oskarżenia Bony o zatrucie jej synowej.

Bona nie była popularna wśród swoich poddanych, ponieważ była pierwszą królową, która tak otwarcie przejęła politykę. Jednak zrobiła wiele dobrego dla Polski. Dzięki niej wiele nowych produktów spożywczych, takich jak włoski makaron, przyprawy, pomidory czy szpinak. Wspierała także rozwój edukacji, umożliwiając studia zagraniczne. Budowała mosty, fortece i wiatraki, a także rozwijała się na nieużytkach.

Instrukcje Wideo: Ostatnia królowa Polski. Czy słusznie wymazano ją z historii? (Może 2024).