The Irish Irish Wake

• Może 4, 2024

Przechodząc między megalitycznymi grobowcami w pobliżu, gdzie mieszkam, dziwię się, że ludzie z epoki kamienia mieli natychmiastowy impuls, aby z szacunkiem uhonorować i pochować swoich zmarłych w grobach, które stały przez tysiące lat. Irlandzkie pobudki i tradycyjne obrzędy pogrzebowe, bez względu na to, czy jesteś katolikiem, protestantem czy agnostykiem, czynią wiele, aby świętować życie zmarłych, a także pocieszyć żyjących pozostawionych.

Jest pewna historia (i zawsze jest w niej ziarno prawdy), że tak naprawdę chodzi o celebrowanie życia w obliczu życia zgaszonego. Opowiadane są opowieści o dezaprobacie kapłanów wobec rozpustnego zachowania zgromadzonych pogrążonych w żałobie. Częścią rytuału, polegającego na tym, aby polegać na spoczynku, musiało być zapewnienie, że życie toczy się dalej. Mówi się, że w niektórych dystryktach księża nadzorowali pobudkę, aby upewnić się, że wszelkie prokreacje miały miejsce tylko między osobami posiadającymi licencję na małżeństwo. Budziki są w Irlandii bardziej spokojnymi sprawami i istnieją spekulacje, że Wielki Głód zrobił wiele, aby ograniczyć bardziej libidyniczne działania inspirowane śmiercią.

Dziś na wsi w Irlandii są mieszkańcy, którzy są przyklejeni do lokalnej stacji radiowej w poszukiwaniu powiadomień o śmierci. (Tak, naprawdę!) Pogrzeby odbywają się szybko w Irlandii i nawet jeśli ciało sprowadza się z zagranicy, rzadko zdarza się, że opóźnienie przekracza cztery dni. Jeśli ktoś zmarł w szpitalu, pierwsza część obrzędów polega na tym, że przedsiębiorca zabiera zmarłego i przynosi go do domu. W wiejskiej Irlandii nie ma salonów pogrzebowych z pokojami do oglądania; rzadko zdarza się, aby ktoś nie był sprowadzany z powrotem do domu, gdzie rodzina i sąsiedzi mogą się zbierać i siedzieć z nimi przez dni i noce, gdy odmawia się modlitwy i odmawia różaniec.

Gdy ktoś zostaje po raz pierwszy zabrany do domu, jeśli jest katolikiem, przybywa ksiądz, a rodzina ma chwilę czasu prywatnego, zanim zostaną przyjęci sąsiedzi i odmówiony różaniec. Kapłan zazwyczaj odchodzi, a następnie odwiedzający napływają, składając kondolencje członkom rodziny, podpisując książkę, pijąc herbatę lub popijając whisky i jedząc kanapki, które pojawiają się w kuchni jak na linii montażowej. Każdy ma szansę wejść i złożyć wyrazy szacunku i pożegnać się z najdroższym zmarłym, który na ogół jest umieszczony w najlepszej sypialni.

Jeśli dana osoba jest bardzo stara, to pobudka jest żywą okazją do spotkań towarzyskich, w której można śledzić wiadomości i wymieniać miłe wspomnienia. Jeśli dana osoba jest młoda i zapadła na ciężką chorobę, taką jak rak, wówczas przebudzenie może być przygaszonym wydarzeniem, w którym cała społeczność zjednoczy się w żałobie po stracie kogoś, kto umarł przed czasem. We wszystkich przypadkach są to wydarzenia społeczne i ilustrują spójność społeczną w okolicy.

Potem przychodzi „Przeprowadzka”, gdzie rodzina ma czas na pożegnanie, a zmarłego zabiera się do kaplicy, jeśli są katolikami lub kościołem, jeśli protestantem. W noc poprzedzającą modlitwę pogrzebową jest okazja, aby przyjść i złożyć szacunek rodzinie, jeśli nie udało ci się dostać do domu po przebudzenie. Następnego dnia będzie msza lub nabożeństwo pogrzebowe i pogrzeb. Zasadniczo za dobrą formę uważa się udział w pogrzebie, przeprowadzce lub w samym pogrzebie. Rytuał pogrzebowy jest poświęcony, a pracodawcy na ogół bardzo rozumieją, że są nieobecni nawet na pogrzebie w większej rodzinie. W małych społecznościach nierzadko zamykają się miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podczas pogrzebu.

Pogrzeby są zwykle wielkimi sprawami, a żałobnicy są zapraszani z powrotem do hotelu lub restauracji na pogrzeb. Są to wydarzenia towarzyskie i nierzadko ludzie żartują i śmieją się, przytulają się i klepią po plecach. Życie toczy się dalej. Płakaliśmy. Modliliśmy się. Położyliśmy naszego przyjaciela lub ukochanego na ziemi. Teraz jemy. Podtrzymujemy naszą siłę. Idziemy dalej. W gruncie rzeczy jest to irlandzki ślad.

Instrukcje Wideo: The Irish Wake Cocktail (Może 2024).